Ga naar hoofdinhoud

Strengere regels voor geschorste ruiters op komst

Als het FEI de voorgestelde regels overneemt van de World Anti Doping Agency (WADA), dan wordt het voor personen die in aanraking zijn geweest met doping vanaf 2015 onmogelijk om nog hun bestaan in de paardenindustrie voort te zetten. Het wordt namelijk iedereen die actief is in de professionele sport verboden om op enigerlei manier betrekking te hebben met een geschorst persoon.

Met deze regels wordt het voor betrokkenen in een dopingszaak niet alleen onmogelijk om mee te doen aan wedstrijden, maar ook om les te geven of actief te zijn in de fokkerij. Zelfs het begeleiden van andere ruiters op vrijwillige basis wordt als het aan de WADA ligt verleden tijd.

Daarnaast wil de WADA de minimum tijdsduur voor schorsing verhogen naar vier jaar, in plaats van de huidige twee jaar. Het FEI neemt in principe de voorgestelde regels van de WADA over, al zal er tijdens de algemene vergadering in 2014 eerst nog over gestemd worden.

Bron: Horses / Horse and Hound

10 reacties op “Strengere regels voor geschorste ruiters op komst

  • Albert Voorn

    Ze zijn echt helemaal stapel gek geworden!
    Zolang als de paarden in de stallen op de wedstrijden voor een ieder bereikbaar zijn kun je dit niet maken!
    Dit kan alleen wanneer de paarden per ruiter volledig zijn afgezonderd van de rest en iedere ruiter zijn eigen stal heeft!
    Dit kan iemand totaal ruïneren zonder schuldig te zijn! Ik verwacht dan ook van de KNHS en andere federaties dat dit wordt aangevochten!
    DIT IS ECHT VAN DE GEKKE!

  • Natascha meijer

    Het uitsluiten van toedienen door derden is niet zo ingewikkeld. Een camerasetje met 24 uurs registratie kost tegenwoordig niks meer. Zou naar mijn idee al lang standaard moeten zijn voor een FEI concours stal en lijkt me iets voor de federaties om op aan te dringen. Voor de rest heb ik geen bezwaar tegen consequenties.

    Ik smeer,hij smeert, wij prepareren..

    Column nov 2008

    Er bestaat warempel jargon.
    Bij de opmerking “Op die stal smeren ze ook” blijkt iedere ingewijdene in de springsport direct te weten waar je over praat. Niemand die verbaasd vraagt “wat smeren ze dan?”

    U was nog leek? Gelukkig. ‘Smeren’ staat voor het insmeren van de benen van je paard met middelen die de gevoeligheid vergroten. Het springmaatje van de ambitieuze ruiter trekt zo boven de balken de benen net wat verder in, want raken doet verrekte veel pijn. ‘Barreren uit een tube’ heet het ook wel.
    En wat dacht u van ‘Blisteren’? Dat kan ook met een smeersel, maar onderhuids injecteren bij de kroonranden is vooral zeer effectief. De paarden dansen neurotisch van de grond nog voor er een balk in zicht is. Nog zo’n stuk vaktaal, onder vakgenoten welbekend.
    Nee, niet uit eigen ervaring hoor, niemand doet het namelijk. Wie het wel doet behoort tot die enkele rotte appels – gelukkig een stukje spreektaal dat we allemaal kennen.
    Die rotte appels moeten keihard worden aangepakt vinden we allemaal, maar niemand schijnt ze te kennen, want nergens wijst een vinger in de juiste richting.
    Of zou hier het aloude gezegde “Hij die zonder zonde is werpe de eerste steen” van toepassing zijn?

    Naast het jargon bestaan er allerhande profi vaardigheden en hulpmiddelen.
    Balken met ijzeren hoekprofielen. Beenbeschermers met scherpe elementen aan de binnenkant, wellicht is er een catalogus beschikbaar.
    Sommigen zijn heel creatief en bouwen een vernuftig systeem met touwtjes en planken die je vanaf de kant ineens kunt optrekken wanneer het paard al boven de sprong is, de hoogte goed had ingeschat en zich doodschrikt als ie met de achterbenen toch nog die paal blijkt te raken. Volgende sprong toch nog maar wat verder de lucht in.
    Deze vakkundigheden behoren natuurlijk niet alleen de springsport toe.
    Er lopen schijnbaar twaalfjarige dressuurmeisjes rond die weten hoe je op de wedstrijd de in de training kapotgetrokken mondhoeken van je paard moet verbergen.
    Bij u ook nog niet bekend? Niet ingewikkeld hoor, daarvoor moet je ook smeren. In dit geval met schoensmeer. Heel handig om altijd in je poetskoffer te hebben, want je kunt er ook je rijlaarzen mee laten blinken.
    Ik ben er nog niet achter hoe je een paar flinke spoorgaten moet dichten, maar het zou natuurlijk kunnen dat de hedendaagse sporen die stroomstootjes afgeven geen zichtbare schade achterlaten.

    Tja, we moeten dit weekend weer scoren. De tijd om een paard gedoseerd en met respect op te leiden is een luxe die we ons niet allemaal kunnen permitteren.
    Gelukkig zijn er talloze mogelijkheden om het tijdgebrek te compenseren, onder de verzamelnaam ‘prepareren’.
    Lichtpuntje is dat deze praktijk slechts enkele rotte appels betreft. Die zullen keihard worden aangepakt en weldra uit het veld verdwijnen zodat de sport een zuivere samenwerking tussen mens en dier kan blijven.

  • Harrie Theeuwes

    Beste Albert,
    Ik ben het 100 procent met je eens!
    De echte zondaars mogen van mij wel naar behoren worden aangepakt…
    Mvg
    Harrie Theeuwes

  • Henk Bouwman

    Albert & Harrie: geen paniek! Komt er niet door, zolang de familie Al Maktoum aan de touwtjes van de FEI trekt. Wie het FEI-kantoor betaalt, bepaalt.

    Noot voor de redactie:
    Het is DE en niet HET FEI. Het is LA fédération. Het Nederlandse woord federatie is eveneens vrouwelijk.

  • eddy crul

    Tijd om een tweede internationale paarden federatie op te richten.Alhoewel ik niet geloof dat ze dit gaan overnemen.Mochten ze dit toch doen,dan tekenen ze hun doodvonnis.

  • eddy crul

    Beste Natacha,zeer goed geschreven en ik ben er van overtuigd dat geen enkel goed en recht geaard paardenliefhebber deze praktijken wil.En inderdaad daar moet ernstig tegen opgetreden worden.Maar het gaat hier niet over deze praktijken.Het gaat hier over doping die terug te vinden is in het bloed en in de urine.En als een goede vriend of kennis gepakt wordt mag je op geen enigerlei manier nog betrekking hebben met deze persoon.Hoe gek is dat.???Te gek zou ik zo zeggen. Het is niet moeilijk om paarden van een ander doping positief te maken zonder dat de eigenaar en/of de ruiter dit weten.Ook doping moet streng aangepakt worden ,maar wel met redelijke en aanvaardbare regels.Dus opletten als je een ziek paard hebt die ter genezing verboden producten moet krijgen,dezelfde emmer gebruiken voor uw andere paarden en je kan het al zitten hebben. Bij verplaatsing zouden uw paarden al constant moeten bewaakt worden.En zelfs thuis zou je al niemand meer mogen vertrouwen.Stel mij de vraag als dit nog wel werkbaar zou zijn.?Doping aanpakken is niet eenvoudig maar het willen oplossen met paniekmaatregelen is een zeer slechte zaak. vr gr

  • Natascha Meijer

    Beste Eddy, Ik ben het volledig met je eens dat een veroordeling gebaseerd moet zijn op zorgvuldig onderzoek en zonder twijfel vastgesteld. Ook moeten concoursstallen afdoende beveiligd zijn. Maar hoe dan ook behoort een paard niet dopingpositief op concours te verschijnen en hoe dan ook ben je als ruiter verantwoordelijk voor het paard en voor je team er omheen. En wie deelneemt aan FEI wedstrijden weet hoe zorgvuldig je moet omgaan met dopingpositieve producten in de buurt van je paard. Dat zijn nu eenmaal verantwoordelijkheden die topsport met zich meebrengt. Wordt er dus dopinggebruik vastgesteld, dan mag, nee móet, dat consequenties hebben. Zonder consequenties is een verbod een bel met lucht. Een strenge aanpak van dopinggebruik is ten eerste in het belang van het paard en daarnaast van iedereen betrokken bij de sport. Het fenomeen is zeer gevoelig voor een negatieve publieke opinie en daarmee voor het verlies van broodnodige sponsoren. Er staat overigens niet dat je niet mag omgaan met vrienden die zijn betrokken in een dopingzaak. Er staat dat deze zich niet mag mengen in de sport. Zoals iemand die zijn rijbewijs moet inleveren wegens dronkenschap achter het stuur óók de volgende dag niet de auto van zijn buurman naar de garage mag rijden.

  • Eddy Crul

    Dag Natascha,ben het volledig met u eens.Daarom heb ik ook vermeld dat doping bestrijden in de paardensport een moeilijke zaak is.Inderdaad bij het vaststellen van doping moeten er consequenties aan verbonden zijn.Maar iemand ruïneren(4jaar schorsing +) en daar zal het op neerkomen is mijn inziens wel een zeer erge en overdreven straf, zeker als er twijfel kan bestaan dat de betrokken ruiter of eigenaar onschuldig is.Ik weet wel dat iedere schuldige eerst wel onschuldig zal pleiten,daarom is het ook zo moeilijk ,het bewijs tussen onschuld en schuld is onmogelijk te leveren.Dus men zegt feiten zijn feiten en men oordeelt schuldig.(Dit op zich is al betwistbaar).Daar kan ik wel mee leven op voorwaarde dat de straffen evenredig zijn met het gepleegde feit.Men pleegt hier wel geen moord bij manier van spreken.Wat als een eigenaar geeft en de ruiter weet van niets of omgekeerd ???Wat als je toch gewoon geflikt bent????Wat als het toch door een routine foutje gebeurd na een ziekte behandeling??? Daarom zeg ik dat de toegepaste straffen niet destructief mogen zijn.Wie zal nog aan een wedstrijd durven deelnemen???
    Ik hoop dat het doping probleem verstandig wordt benaderd maar simpel zal het niet zijn.
    vr gr EC

  • Natascha Meijer

    We zijn het volgens mij eens Eddy. En de belangrijkste strekking lijkt mij dat de bewijsbaarheid van verantwoordelijkheid onomstootbaar moet zijn om vergaande consequenties te veroorloven. Maar dat in dat geval de consequenties ook vergaand mogen, nee, móeten zijn..

  • eddy crul

    Dag Natascha, Het was mij aangenaam eens met u van gedachte te hebben mogen wisselen.Wens u nog een gezond en voorspoedig nieuw paardenjaar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.