In de stralende zon van Versailles, voor een vol stadion met dolenthousiaste toeschouwers, won het Britse team, bestaande uit Rosalind Canter met Lordships Graffalo, Tom McEwen met JL Dublin en Laura Collett met London 52 teamgoud, terwijl Michael Jung met Chipmunk FRH de individuele eventing-titel veroverde op de Olympische Spelen van Parijs 2024.
De Franse gastheren moesten genoegen nemen met zilver voor Japan, dat de moed erin hield nadat ze hun reservecombinatie moesten oproepen na de laatste veterinaire keuring. Zowel het vijfde teamgoud voor Groot-Brittannië, als de derde individuele titel voor Jung was een nieuw record.
‘Hij sprong als een dolle’
Tom McEwen was bijzonder verheugd over de prestatie van zijn 13-jarige JL Dublin. Net als Collett maakte hij drie jaar geleden deel uit van het team dat de gouden medaille won in Tokio, maar met een ander paard. “Mijn paard van Tokio, Toledo, was waarschijnlijk een van de beste springpaarden ter wereld in eventing, dus om op een dag als deze met Dubs uit te komen, was sensationeel, klasse van begin tot eind, hij sprong als een dolle! Ik wist het van de warming-up en het volgen van de Fransen (Karim Florent Laghouag) en het lawaai – ik wist gewoon dat hij dacht dat het allemaal voor hem was! Ik hoefde alleen maar te navigeren om hem te helpen foutloos te blijven!”
Veel druk
De Fransen hadden ook goud in het vizier, maar Laghouag was tevreden met zilver. “We waren bang dat we geen medaille in eigen land zouden halen, dus er was veel druk. We zijn super blij dat we in ieder geval zilver hebben”, zei hij.
Allereerste Olympische eventing-medaille voor Japan
En voor Japan was het een geweldige dag, want ze pakten hun allereerste Olympische eventing-medaille op de derde trede van het teampodium. Ze verloren nooit het vertrouwen, zelfs niet toen de dingen niet hun kant op leken te gaan. “Het was een lastige ochtend en het was erg jammer voor Ryuzo, maar het gebeurt soms en ik geloof dat we nog steeds een kans hebben op een medaille”, zei Tomoto na zijn foutloze ronde. Ze hielden stand en uiteindelijk trok hun vaardigheid in de springarena hen terug in de strijd om de medaille.
Opnieuw foutloos
Op het negen hindernissen tellende tweede springparcours waren de paarden nog fris en velen sprongen opnieuw foutloos. McEwen en JL Dublin zetten weer een spectaculaire ronde neer en toen Collett hetzelfde deed, was ze al verzekerd van een medaille. Chris Burton uit Australië was vanaf het begin sensationeel met Shadow Man, hij stond derde na dressuur en voegde slechts 0,4 toe aan zijn score in het eerste onderdeel van het springen, dus toen ook hij de tweede keer foutloos bleef, had hij al zilver op zak en nu was het aan Jung om de pole position vast te houden.
Normale wedstrijd
De Duitse ster haperde bij het eerste element van de voorlaatste dubbel op het eerste parcours en hij kon zich niet nog een fout veroorloven. “Ik heb geprobeerd om de hele week gefocust en geconcentreerd te blijven en niet te denken aan de ceremonie of de derde gouden medaille”, aldus Michael Jung. “Ik probeerde tegen mezelf te zeggen dat het gewoon een normale wedstrijd was. Ik probeerde mijn paard niet te veel te pushen, om hem het gevoel te geven dat het een normale wedstrijd was, hoewel het niet zo makkelijk is met zoveel toeschouwers. Uiteindelijk moest ik naar het bord kijken om te zien dat het echt waar is (dat hij weer goud heeft gewonnen), en nu heb ik even tijd nodig om me te realiseren wat het betekent. Het is een heel speciaal moment voor mij”, zei hij.
Trotse dag
Voor Burton uit Australië, die aankondigde dat hij terugkeert naar zijn thuisland om een eigen bedrijf op te zetten, was het echt een trotse dag. Hij nam pas vier maanden geleden de teugels van zijn met een zilveren medaille bekroonde paard Shadow Man over, nadat hij meer dan twee jaar uit de sport was geweest om zich te concentreren op springen.
Pas in maart leren kennen
Over Jung en Collett zei hij: “Zij hebben een speciale band met hun paarden, maar die van mij is uniek omdat we elkaar pas in maart hebben leren kennen, dus dat is ongelooflijk. We hebben eigenlijk maar een paar evenementen samen gedaan. We moesten een 3* doen omdat ik te lang weg was uit de sport, daarna deden we een 4* kort, nog een 4* kort, een 4* lang en we waren gekwalificeerd. Toen wilden de selecteurs dat ik aan nog een wedstrijd deelnam, dus ging ik naar Millstreet, en toen kwamen we op de Olympische Spelen, wat te gek is – ik kan het niet geloven! En het paard gaat hierna terug naar zijn eigenaars, denk ik.
Het allerleukste dier
“Het zou mijn droom zijn om op hem te blijven rijden, hij is gewoon het allerleukste dier. Vanaf het moment dat ik op hem zat, vond ik hem ongelooflijk, alsof we voor elkaar gemaakt waren, maar ik denk dat iedereen die op hem zou zitten dezelfde ervaring zou hebben! Maar wat een verhaal hadden we en wat een geweldige tijd hadden we in Parijs”, aldus Christopher Burton.
Tweede kans voor Collett
En nadenkend over het behalen van teamgoud en individueel brons op dezelfde dag, zei Laura Collett: “Ik had nooit gedacht dat deze dag zou komen. Ik had veel geluk toen ik bij de pony’s, junioren en young riders reed en elk jaar een individuele medaille won. Toen ging ik naar de senioren en realiseerde ik me dat het een stuk moeilijker was! In Tokio dacht ik dat ik een individuele medaille had moeten en kunnen winnen, maar het liep niet zoals gepland, maar gelukkig heb ik van mijn fouten geleerd. We hadden een heel strikt plan om hier te komen zodat we niet dezelfde fouten zouden maken als in Tokio en dat plan heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik ben gewoon zo gelukkig dat ik een tweede kans heb gekregen.”
Opgelucht
“Niet veel mensen krijgen de kans om naar één Olympische Spelen te gaan, en ik had het geluk om naar twee te gaan – dus ik ben erg opgelucht dat het me gelukt is!”, aldus Laura Collett.
Bron: persbericht FEI