"Ja ik ben de fokker van Imagine, het paard waar Kim Emmen ons in Parijs volledig mee verraste. Ik heb hem zelfs ter wereld gebracht", vertelt Conny Viscaal in een interview met CHIO Rotterdam. “Ik was in Parijs op stal toen ik hoorde dat Kim van start mocht gaan ten koste van Willem Greve. Dat was heel dubbel, maar tegelijkertijd maakte mijn hart toch wel een sprongetje."
Ze vervolgt: “Mijn dochter was nog in het hotel toen het nieuws kwam, we hadden dit nooit verwacht. Drie ruiters voor Kim met reservepaarden en dan toch naar voren geschoven worden, absurd was het. En dan één van de slechts drie combinaties worden die drie keer foutloos reden. Kim heeft echt de sterren van de hemel gereden en voor mij is ze de Olympisch kampioen. Ik bedoel de top drie individueel hadden in de rondjes ervoor allen fouten. Ook de manier waarop ze reed vond ik bijzonder. Zo simpel, alsof ze landelijk 1.40m reed. Met de simpelste optoming en strijklapjes, abnormaal gewoon. De week ervoor is mijn moeder overleden, maar kort daarvoor ben ik ook mijn vader en man verloren. Allemaal in anderhalf jaar tijd.”
Hengstkeuze
“Eigenlijk is hij heel simpel bedacht, bij de koffie met Pia Louise Auftrecht, de vrouw van Gert Jan Bruggink. Ik fokte met de moeder van Imagine, ze bracht al eerder twee internationaal springende veulens. Pia wist wel een goede hengst voor haar derde kind. Zoals bekend heeft dit heel bijzonder uitgepakt. De droom van bijna iedere fokker is om een paard te fokken dat naar de Olympische Spelen mag, maar ik heb daar echt nooit aan gedacht. Aan grote concoursen was ik al gewend en vond ik mooi, maar Parijs is nooit in mijn gedachten geweest.“
Liefde voor samengestelde sport
Conny heeft een sportstal met 30 paarden en fokt daarnaast op bescheiden schaal. Vanaf haar vijfde jaar is ze besmet met het paardenvirus en door lessen op de manege kreeg ze op haar zevende haar eerste paard. Thuis hadden haar ouders paarden; aan pony’s werd niet gedaan. Van jongs af aan was ze gek op crossen door het bos en daar ontstond de liefde voor de samengestelde sport. Ze heeft zelf de military in Boekelo gereden. “Nog steeds ligt daar eigenlijk mijn hart, maar Nederland is voor deze discipline niet echt het land.”
‘Liever op stal dan winkelen’
Conny volgde de instructeursopleiding in Deurne. Haar kinderen zaten eerder op een paard dan dat ze konden lopen. “Voor op het paard was leuker dan met de kinderwagen wandelen.” Dertig paarden thuis op stal, drie van Eric Berkhof en de rest van haar zelf. Vorig jaar heeft ze zes veulens gefokt. Dit jaar één en werden er een paar bij gekocht. Volgend jaar worden vijf veulens verwacht. Paarden zijn alles voor onze Twentse gesprekspartner. “Ik ben liever thuis op stal aan het knoeien dan dat ik ga winkelen.” Sinds vorig jaar is ze Eventing host in Boekelo, wat inhoudt dat ze tussenpersoon is tussen ruiters en bestuur om te kijken wat anders kan of moet.
‘De hele wereld leefde mee’
“Ik heb altijd gezegd dat ik beslis over de paarden die ik fok. We hebben Imagine een keer willen verkopen, maar dat is toen niet doorgegaan. Hij is nog deels van mij, maar staat nu bij Eric Berkhof op stal. Hij stond bij ons thuis in de eerste stal en we missen zijn witte kop. Toevallig zag ik pas nog een filmpje van hem toen mijn dochter Joy met hem sprong op vijfjarige leeftijd. Hij springt nog steeds precies hetzelfde, zo makkelijk, niet te geloven. Dit hele verhaal is bizar voor mij, maar duidelijk ook voor vele anderen. Zijn optredens in Parijs hebben zoveel los gemaakt. De hele wereld leefde mee en ik kreeg berichten uit alle windhoeken. Zelfs in het bejaardentehuis waar mijn moeder woonde werd mijn paard gevolgd en overal werd ik aangesproken over hem.”
Andere dimensie
“Parijs was natuurlijk van een andere dimensie. Niet dat het zo gezellig was hoor, je kon er amper wat drinken en je werd er na bepaalde tijd na afloop van een rubriek zo uit gebonjourd. Maar qua sport en emotie was het heel uniek. Echter een wijntje lostrekken was er niet bij en wij Twentenaren zijn dat niet gewend. Parijs was zeker bijzonder, maar niet het meest leuk, een feestje bouwen kon er niet. Daarvoor moest je naar het TeamNL huis, maar dan moest je eerst een half uur rijden.”
Fenomenaal
Over de weg hoe Kim Emmen in het zadel van de schimmelruin terecht kwam, vertelt Viscaal het volgende: “Mijn overleden man Rene had gezegd dat als er iets was, als ik ergens niet uit kwam ik zijn goede vriend Eric Berkhof moest bellen. Er werden gigantische bedragen voor hem geboden en ik wist niet meer wat ik moest doen. Toen ik Eric belde was hij in Barcelona. Op de terugweg kwam hij langs met Kim om een paar sprongetjes te maken. Kim begon al snel te grijnzen. En dat doet ze niet snel. Vanaf de eerste dag sprong hij fenomenaal met haar. De rest is bekend.”
Finale Nations Cup
“In Rotterdam zaten ze in het team. De eerste manche hadden ze een tijdfout waarna bondscoach Jos Lansink haar zondag in de Grote Prijs ook aan de start wilde zien. Zowel in het basisparcours als in de barrage waren ze foutloos en ze werden uiteindelijk zevende. De dag erna ging ik naar mijn zoon Dex in Amerika. Toen ik in het vliegtuig zat, was mijn dochter bij de teampresentatie in Apeldoorn. Voor ons gevoel waren we nummer zeven na alle reservepaarden, maar om daar bij te zijn was natuurlijk al heel bijzonder, met die gedachte ging Joy daar heen. Ook nu is er weer veel vraag naar Imagine, maar we kijken niet te ver vooruit. Eerst maar eens naar de finale van de Longines League of Nations in Barcelona.”
‘Genieten van ieder rondje’
Zoals gezegd, voor velen zijn de Olympische Spelen de ultieme droom voor een eigenaar en of fokker. Conny heeft het al mee mogen maken. Op de vraag of ze nu nog dromen heeft, komt de Twentse nuchterheid duidelijk om de hoek kijken: “Ik leef van wedstrijd naar wedstrijd, geniet van het dagelijkse en hoop dat iedereen gezond blijft. Van B rubrieken tot rubrieken met de schimmel, van een concours in een weiland tot Parijs, ik vind alles leuk en beleef overal plezier aan. Als je alleen droomt van de Olympische Spelen heb je vier saaie jaren en dat vind ik zonde, je moet van ieder rondje dat je paarden lopen genieten.”
‘Nu is er die emotie’
Vele paarden worden ieder jaar verkocht en gaan de grens over naar het buitenland. Over de reden waarom Conny Imagine nog steeds in bezit heeft, is ze heel duidelijk: “Ik kan me goed voorstellen dat mensen hun paarden verkopen. Er worden bedragen geboden, dat snap je niet. Als je een goed paard hebt en de trein met geld komt langs, kan ik me voorstellen dat je het risico, dat er iets met dat paard gebeurt, niet neemt. Je kunt van dat geld jaren je stal runnen. Je kunt met je hoofd of met je hart zo’n beslissing nemen en er zijn ook mensen die dat met beiden doen. Mensen die met hun hart beslissen zullen het paard houden en tot nu toe heb ik dat gedaan. Ik geniet ervan om met mijn familie, Eric en Kim dit paard te hebben. Als we hem zouden verkopen, is de binding weg. Nu is er die emotie en zijn alle concoursen een belevenis. Die concoursen zullen niet meer hetzelfde zijn als Imagine niet meer in ons eigendom is.”
Lees hier het gehele interview
Bron: CHIO Rotterdam
Een geweldig resultaat van deze fokker. Proficiat. Hoewel Imagine een KWPN geregistreerd paard is, voert hij genetisch geen druppel KWPN-bloed. Zijn pedigree is een mix Holsteiner en Hannoveraanse genen. Daarbij voert hij 6 x Ramzes x, 37 x Amurath 1896 ShA, 2 x Cekin I ox, 1 x Jason ox, en 4 x Amurath 1898 ShA in de pedigree en dat is hem aan te zien ook. En dat zijn nu net de genen die men bij het KWPN niet zag staan.