Binnenkort kunnen we in Ermelo weer genieten van de beste jonge dressuurpaarden ter wereld. Maar waarop worden deze paarden eigenlijk beoordeeld? Ze rijden een proef en en er zitten juryleden die verstand hebben van proeven rijden. Moet de aanleg van het paard geen grotere rol spelen op het WK voor Jonge Dressuurpaarden? Hierover gaan Kirsten Brouwer, Adriaan Hamoen en Koos Poppelaars in gesprek met presentator Dirk Willem Rosie.
Tweede belangrijke vraag die aan de orde komt: hoe zit het met de belastbaarheid? Wat is het effect van kampioenschappen op jonge paarden? En hoe zit het met andere jongepaardencompetities? Hierover hebben de gasten absoluut een mening!
Nu op HorsesTV: Draait WK Jonge Dressuurpaarden om fokkerij of rijkunst?
6 reacties op “Nu op HorsesTV: Draait WK Jonge Dressuurpaarden om fokkerij of rijkunst?”
Geef een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.
Rijkunst houd niet op met paardje rijden. Rijkunst begint bij Balance zoeken. Vroeger, in de tijd het paard het enige transport middel was, kregen de jongens (want de meisjes waren nog niet in zicht) 60 doorzit lessen zonder zadel als zij onder de wapen (militaire ) kwamen en kozen voor het paard. Napoleon, ging met zijn leger door heel Europa, zonder licht te rijden. Dus in Nederland werden door zit lessen gegeven en het licht rijden of Engels rijden kwam later en toen kwam het gebruik van de stijgbeugel in zicht. M.A.W. rijkunst begint met Balance op je paard.
En die balans op het paard is in sommige gevallen ver te zoeken is tegenwoordig de sporen erin ipv balans en been en zit gr wilco vd Meulen
Jan en Wilco jullie
reactie slaat de plank volledig mis.
de vraag hierboven is nl.gaan we de jury nadruk bij jonge paarden wedstrijden leggen op aanleg van het paard of op de rijkunst of correctheid van de proef.
Alhoewel mij dat commerciele nep gebeuren worst zal wezen zou mijn voorkeur als paardenmens gaan naar de aanleg.
Heb in jaren 70/80 ontelbare ibop merries gereden daar zat toen een oude generatie paardenmensen in de jury die gaven rustig een heel normale dubbel Z merrie met een profi erop een C premie en een goeie bok waar het buurmeisje van tante Truus na tien lessen op hing een dubbel A.
Daarna kwam de heer Ruiterkamp en die keurde meer op het gebruiks doel dus goochelde (let op jeugd niet google’de)een (semi)profi een redelijk proefje(en een leuk B parcoursje) uit was je de man.
Dus nu de vraag vanuit welke periode kwamen de beste dressuur paarden is daar een duidelijke lijn in te vinden dan pas kunnen we de bovenstaande vraag beantwoorden.
Het antwoord moet zijn fokkerij.
Maar voor ze de ring in komen is er al zo geknutseld aan de paarden dat de factor fokkerij “bijna” niet meer te beoordelen is.
Naamsbekendheid en een ruiter van hoger niveau doen een paard lijken op een klassepaard, terwijl als er een amateur op zou zitten de beoordeling van het paard zijn aanleg niet anders zou mogen zijn. Helaas wordt er niet gekeken naar de aanleg maar naar het plaatje en dan komen we weer terug bij de menselijke beoordeling, ons kent ons en Pietje kan/wil Klaasje niet afvallen terwijl het paard misschien net de juiste aanleg mist. Als we het dan over balans willen hebben, zou daar veel meer balans in moeten komen. Niet het geld laten regeren, want een proffessionele stal of een hobbyfokker, daar zit financieel vaak toch echt wel een verschil in financiën en mogelijkheden terwijl het begin voor ieder veuelen hetzelfde is, alleen de opleiding die volgt maakt het verschil. Maar dan hebben we het in mijn ogen niet meer over nature/aanleg maar over nurture/aangeleerd.
Het antwoord zou moeten zijn wat er in de FEI-regels over de bewegingen t.w. de stap, de draf en de galop in detail staat beschreven. Voorts staat in detail bescheven hoe ze onder de ruiter uitgevoerd moeten worden en hoe en wat beoordeeld moet worden. Dat is de enige meetlat en vervallen de vragen en de meningen die in deze discussie gesteld en geuit worden.