Na zijn individuele Olympische kroon te hebben afgestaan aan zijn Britse collega Ben Maher, klaagt Nick Skelton het nieuwe Olympische format aan. Hij zag de springsport in Tokyo uit de eerste hand terwijl hij zijn partner, de Amerikaanse amazone Laura Kraut, ondersteunde.
”Ben Maher en Explosion W gingen als favorieten naar de Olympische Spelen in Tokio en waren fantastisch om naar te kijken. Ik weet uit ervaring welke emoties Ben moet hebben doorstaan bij het springen om een gouden medaille, maar hij heeft het uitstekend gedaan om de Olympische kroon te pakken!”
Liever drie dan zes in de barrage
”Zes is waarschijnlijk te veel voor een barrage – ik had er liever drie gezien – maar dat ze allemaal tegen de klok sprongen zonder een balk, was een geweldige prestatie. Je moet meevoelen met Peder Fredricson, die opnieuw tweede werd, maar je zag wat het voor Maikel van der Vleuten betekende om het Olympische podium te halen. Dat is waar het bij de Spelen om gaat.”
Dik verdiend om te winnen
”De team barrage was fantastisch. Mijn partner Laura Kraut ging als eerste voor Amerika en Henrik von Eckermann kon haar tijd niet inhalen, daarna was Malin Baryard-Johnsson snel en Jessie Springsteen kon haar niet verslaan, zodat het overbleef op McLain Ward tegen Peder Fredricson. Wanneer een team op een Olympische Spelen 16 foutloze rondes springt van de 18 rondes, dan moet je zeggen dat ze het dik verdiend hebben om te winnen.”
De sfeer bruiste
De ruiterfaciliteiten waren ongeëvenaard – de stallen waren geklimatiseerd met overal rubberen vloeren, er was een galopbaan, veel arena’s en de bodem was uitstekend. Het was zo jammer dat er geen toeschouwers waren in zo’n enorm stadion, maar er zijn zoveel extra mensen bij onze sport betrokken dat de sfeer de hele tijd bruiste.
FEI verantwoordelijk voor de taferelen
Het nieuwe formaat was echter een ramp en de FEI moet daarvoor verantwoordelijk worden gesteld – de verantwoordelijkheid voor de taferelen die we in Tokyo hebben gezien, mag niet bij de ruiters worden gelegd.
Hij moest rondkomen
Ik weet dat Shane Sweetnam veel kritiek kreeg op sociale media over zijn ronde, maar hij was absoluut niet in fout – hij werd in die positie gebracht door de nieuwe regels. We konden allemaal zien wat er ging gebeuren na de tweede sprong en het was ongemakkelijk om naar te kijken, maar hij moest rondkomen of zijn land verloor alle kans. Op TV zag dat er niet goed uit. Gelukkig komt het goed met het paard, maar hij had nooit onder die druk mogen worden gezet. Er moet een duidelijke regel komen over het luiden van de bel in zo’n situatie en misschien moet er een professionele ruiter in de jury zitten om te helpen bij die beslissing.
”Big Star en ik hadden het niet gered onder het nieuwe format”
Onder het nieuwe format zouden Big Star en ik in Rio niet verder zijn gekomen dan de eerste dag en hoeveel combinaties hebben we niet dat hele eind zien afleggen voor slechts 90 seconden in de ring, nadat ze in de eerste ronde ongelukkige fouten hadden gemaakt? Dat zou niet mogen gebeuren. Ik zou liever zien dat het format teruggaat naar een kwalificatie van één ronde op dag één, gevolgd door twee dagen teamspringen en dan terug naar de individuele.
”FEI luisterde gewoon niet”
Het onvoorspelbare karakter van de paardensport betekent dat je een team dropscore nodig hebt en de ruiters waren vooraf sterk in hun mening dat dit nieuwe springformat niet zou werken, dat het ten koste zou gaan van het paardenwelzijn, en dat bleek ook zo te zijn. Maar de FEI luisterde gewoon niet.
Bron: Horse & Hound
De ruiters amazones zijn verantwoordelijkheid voor hen paard en hen zelf daar hoor de jury ook bij die is mede verantwoordelijk met zijn allen de sport vriendelijk en mooi houden en daar moeten regels voor komen en scherpe regels streng en niet de concoursen zo zwaar maken dat de sport onmogelijk wordt denk om het dierenwelzijn