‘Nederlandse merrieselectiesysteem kan op veel punten beter’

Het KWPN-selectiesysteem heeft zich inmiddels op zich wel bewezen. De hengsten moeten aan hoge eisen voldoen en datzelfde geldt voor de merries. Dat werpt zowel in de sport als in de fokkerij zijn vruchten af. Toch zijn er een paar punten waarin ik me niet kan vinden en waar in mijn ogen nog veel winst behaald zou kunnen worden.

Ik wil op de eerste plaats pleiten voor een verandering die in mijn ogen het belangrijkst is om tot een nog beter selectiebeleid te komen. Ik snap namelijk niet waarom bij het lineair scoren op de stamboekopnames van merries met boekje wordt gekeurd en zou graag zien dat dit afgeschaft wordt. Het lineair scoren is een mooie manier om objectief te bepalen of een paard per onderdeel aan het ideaalbeeld van het KWPN voldoet. In de KWPN-richtlijnen staat beschreven welk beeld bij elk onderdeel gewenst is en daar kan een KWPN-inspecteur het desbetreffende paard dan op scoren. Het gaat hier puur om objectieve gegevens en de afstamming (en eigenaar) van het te keuren paard spelen hierbij in mijn ogen geen enkele rol.

Als het keuren met boekje wordt afgeschaft, zou je in mijn ogen pas een echte reële en objectieve beoordeling van de jury krijgen. Hoe je het ook wendt of keert, de gegevens die bij de inspecteurs bekend zijn, spelen mee bij de beoordeling. Dat zou bij een zogenaamde ‘objectieve’ inspectie niet moeten kunnen. Ster versus keur Stermerries zouden dan merries zijn die in bepaalde mate aan het ideaalbeeld van het KWPN voldoen. Dat zou dan direct een objectief predikaat zijn en daarmee is het voor fokkers en gebruikers duidelijk waarmee de desbetreffende merrie het predikaat verdient heeft: een correct exterieur en voldoende dressuur en/of springaanleg. Alle andere zaken zijn achterwege gelaten. Het toekennen van een (voorlopig) keurpredikaat op de centrale keuringen is in mijn ogen een ander verhaal. Hierbij zou ik juist niet graag zien dat het ‘blind’ keuren wordt toegepast. Een (voorlopig) keurpredikaat zou in mijn ogen een soort aanbeveling moeten zijn om met de desbetreffende merrie te gaan fokken. Die aanbeveling doe je niet als je de foktechnische gegevens, en dan met name de moederlijn, van de merrie niet kent.

Stimulans
Om vervolgens te stimuleren dat met de voor de fokkerij aanbevolen keurmerries ook daadwerkelijk gefokt gaat worden, is het zaak om hier een soort van premie tegenover te stellen. Bij andere stamboeken zie je dit soort tegemoetkomingen al.

De fokkerij is duur genoeg en daarom zou een financieel steuntje in de rug de eigenaar kunnen overhalen om met een merrie te gaan fokken. Bij het Hannoveraanse stamboek zie je bijvoorbeeld dat er een premie wordt uitgereikt aan fokkers die hun staatspremiemerrie, die ook een merrietest heeft gelopen, bij de hengst zetten. Ook met andere vormen van beloning zou je de eigenaren van goede merries kunnen overhalen om hun merrie te laten dekken. Bijvoorbeeld door het organiseren van een stamboekveiling, zoals we die uit Duitsland kennen. Merriehouders die uit hun keurmerrie een veulen hebben gefokt, zouden met dit veulen, uiteraard alleen als de kwaliteit hiervan toereikend is, voorrang moeten krijgen op deze veiling en daarbij misschien een lagere provisie betalen. Daarmee zet het KWPN zichzelf niet alleen meer op de kaart als direct afzetcentrum, het zal er ook voor zorgen dat merriehouders eerder geneigd zijn om met hun goede merries te gaan dekken. Dat laatste is in mijn ogen hard nodig. Afgelopen week zag ik de cijfers van de Duitse FN en daar was een dramatische daling van het aantal dekkingen, het aantal veulens en het aantal geregistreerde fokmerries te zien over 2010. Door dit soort maatregelen op korte termijn toe te passen, zouden we de Duitse stamboeken voor kunnen blijven en zowel op dressuur- als op springgebied de beste paarden kunnen blijven fokken.

Tom Hermans is hobbyfokker uit Utrecht. Hij fokt met enkele warmbloedmerries van verschillende stamboeken.
Deze opinie verscheen woensdag 4 mei 2011 in De Paardenkrant