Toen in de publiciteit kwam dat ik de Commissie Gelijke Behandeling had gevraagd om het beleid van het KWPN, inzake de benoeming van vrouwen in richtinggevende functies, te toetsen aan de Algemene Wet Gelijke Behandeling, kwam er een stortvloed aan reacties los. Veel mensen vroegen zich af hoe ik het aandurfde om actie te ondernemen tegen het grote en machtige KWPN. Men was het wel eens met mijn standpunt, maar op de zeepkist gaan staan, daar moest je toch wel veel lef voor hebben. Waarom eigenlijk? We leven toch in een land waar de vrijheid van meningsuiting een groot goed is?
Toch zijn er nogal wat mensen die ervan overtuigd zijn dat ik represailles zal op mijn weg zal treffen. Ik zou nooit meer een paard ter keuring hoeven brengen en een meer uitdagende functie al helemaal op mijn buik kunnen schrijven. Om eerlijk te zijn, heb ik me inderdaad afgevraagd of het wel zinvol zou zijn om mijn nek uit te steken, met alle mogelijke gevolgen van dien. Ik ben daarom echt niet over één nacht ijs gegaan voordat ik het besluit nam een brief te schrijven naar de CGB in november jl. Uiteindelijk was mijn besluit gebaseerd op een jarenlange opeenvolging van gebeurtenissen waarin discriminatie de rode draad vormde.
Ons-kent-ons
Het KWPN is een vereniging, die bestaat bij de gratie van de fokkers en waarin de belangen van deze groep paardenliefhebbers centraal horen te staan. De uitvoering van de statuten en reglementen moet een helder en democratisch karakter hebben,waardoor de leden zich gehoord voelen en saamhorigheid in de groep ontstaat. Niets is zo fnuikend voor de sfeer en het groepsgevoel als de indruk bestaat dat maar een kleine groep het voor het zeggen heeft. Bij de benoeming van functionarissen zou een structureel, transparant en objectiveerbaar beleid gevoerd moeten worden, waardoor de uiteindelijke keuzes door de leden breed worden gedragen.
En dat is nu net waar het bij het KWPN aan schort. Bestuur en directie lijken een ondoordringbaar machtsbolwerk, dat naar eigen goeddunken een interpretatie geeft aan het democratisch bestel. Er heerst geen cohesie in de ledenraad, omdat zittingstermijnen wisselend verstrijken en men nauwelijks de tijd heeft om elkaar goed te leren kennen. Om deze redenen wordt de indruk gewekt dat benoemingen van functionarissen een hoog ‘ons kent ons’-gehalte hebben. Bovendien zijn ze niet controleerbaar op objectieve gronden. Vrouwen die een richtinggevende functie ambiëren, hebben echt een probleem. Ze komen gewoon niet aan bod.
Mannen ‘beter’
Het één en ander heb ik persoonlijk mogen ondervinden. Daarom heb ik de handschoen opgepakt. In maart vond een hoorzitting plaats ten kantore van de CGB en zijn beide partijen gehoord door de leden van de commissie, die bestond uit een aantal door de wol geverfde juristen. Men vroeg zich onder meer af waarom er bij het KWPN zo weinig vrouwen terug te vinden waren in topfuncties. Hierop verklaarde het KWPN, met droge ogen en niet beseffend gigantisch in eigen voet te schieten, dat de fokkerij toch echt van oudsher een mannenaangelegenheid is. Als ik er niet zelf bij gezeten had, zou ik deze uitspraak niet hebben geloofd!
In een vraaggesprekje met NRC Next, dat plaatsvond met betrekking tot de uitspraak, doet het KWPN er nog een schepje bovenop, door te zeggen dat mannen klaarblijkelijk meer ervaring hebben en beter passen in het functieprofiel. Ik vind het onthutsend dat een dergelijke uitspraak , anno 2011, zonder blikken of blozen wordt gedaan binnen een vereniging waarin met name binnen de dressuurfokkerij en sport al jaren een expliciete feminisering gaande is.
Vrouwen in beeld
Ik ben door de CGB in het gelijk gesteld. Maar hoe nu verder? Het KWPN hult zich tot nu toe in stilzwijgen. Ik hoop echter dat de aanbevelingen die de CGB gedaan heeft ter harte worden genomen. Men heeft de opdracht gekregen om procedures helder, inzichtelijk, objectiveerbaar en controleerbaar te maken. Op die manier moeten er onherroepelijk ook vrouwen in beeld komen die beschikken over de gewenste deskundigheid en ervaring. Dat is in het belang van de club. Ik ben er heilig van overtuigd dat de kwaliteit van het beleid en de sfeer binnen de vereniging er dan op vooruit zal gaan.
Dat is waar het uiteindelijk om moet gaan: de fokker die met plezier en trots lid is van een vereniging die middels een helder en open beleid tot doel heeft de beste paarden ter wereld voort te brengen!
Karin Retera fokt dressuurpaarden, is KWPN-keurmeester en amazone, instructeur en jurylid op Grand Prix-niveau.
Deze opinie verscheen woensdag 29 juni 2011 in De Paardenkrant
Poll
Oke,
goed stuk en jawel, fokkerij een van oudsher mannending, hmmm we leven toch in 2011!?
Betekend dat niet dat mannen en vrouwen gelijke kansen, gelijke rechten en dus ook gelijke plchten hebben!?
Vrouwen kijken veelal naar de details en mannen zien dat vaker over het hoofd, het zou zeer zinvol zijn dat er meer vrouwen binnen het KWPN aan het werk zouden zijn.
Teams met alleen mannen zijn niet fijn en teams met alleen vrouwen zijn ook niet fijn om in te werken.
Nu werk ik in de zorg een vrouwen aangelegenheid hier werd de man ook met argusogen bekeken, veel vooroordelen later zijn alle vrouwen het eens, er moeten meer mannen in de zorg, ze doen het beter hoe dat komt!?
Mannen zijn beter in staat om zich aan afspraken te houden dat komt het zorgplan ten goede, want dit is een afsraak van de zorgverlener met de client…..
Dus vrouwen zullen heus wel een goede aanvulling zijn binnen het KWPN men moet er alleen aan wennen en als de mannen het eenmaal gewend zijn willen ze niet anders meer!
Mijn oprechte complimenten, mevrouw Retera!!!
Onvoorstelbaar zeg. Het is wel duidelijk dat oude mannetjes de dienst uitmaken bij het KWPN. Hoog tijd dat daar eens de bezem doorheen gaat. Hulde aan mevrouw Retera! Super dat ze het lef genomen heeft hier iets aan te gaan doen.
Geweldig, die KWPN, en overigens geheel in overeenstemming met mijn algemene indruk van de paardensportwereld. Meer geld dan hersens meestal. Om over goede manieren nog maar te zwijgen. Het is dat paarden zo leuk zijn, anders zou ik er niets mee te maken willen hebben. Succes met je strijd Karin.
Jaren lang met fokkerij en sport bezig geweest en op deze keuringen van het KWPN afgeknapt op het feit, dat niet de paarden beoordeeld werden, maar de eigenaren. Een kreupel paard, dat voorop loopt, maar van een keurmeester is. Een geweldig goed paard, dat achteraan loopt met een tweede premie en een niet premiewaardig veulen, maar 5 minuten later probeerd die zelfde keurmeester dit zelfde paard met veulen te kopen.Als dit niet lukt en 2 jaar later dit zelfde veulen door een “vriendje”op de hengstekeuring gebracht wordt, moet dit zelfde paard in een jaar keur gemaakt worden. Nee van de Keuringsmeesters van het KWPN heb ik géén hoge pet op.
Wat gelijk opvalt: alle reakties hier zijn die van vrouwen! Kom op mannen!! Waar blijven jullie? Ach Karin net als in t bedrijfsleven: achter elke hoge pief staat een sterke vrouw.. Volgens mij zijn Mw. en dhr van helvoirt een klinkend voorbeeld! Fokken doe je samen! En besturen dus ook.. En ik stel voor dat elke vrouw die lid is van t kwpn en dit leest, een email kan sturen naar t kwpn! Met de volgende woorden; “Hulde aan Karin! En nu??”
Is de hele paarden wereld niet bedorven, als het nou keuringen, wedstrijden, veilingen of selectie’s van oa pavocup zijn, het is een vies ons kent ons wereldtje geworden waar kennelijk de onpartijdigheid v/d jury ver te zoeken is en veel jury’s alleen in eigenbelang beoordelen, maak verdome een zwarte lijst van deze corrupte en of onbekwame gasten en red de paarden sport, volgens mij heeft Karin R ook niet zo’n betrouwbare reputatie, ach ja ze is één v/d velen.
Zet de jury’s bij de wedstrijden en keuringen apart zodat er niet overlegd kan worden, op deze wijze wordt de beoordeling al iets betrouwbaarder en kunnen de meelopers en bedorven jury leden eerder worden ontmaskerd.
het KWPN had toch beter moeten weten: hun succesvolste fokker was immers een vrouw, namelijk Tiny van Helvoirt( natuurlijk samen met haar man Huub, maar zij had er echt verstand van!
En niet alleen Tiny van Helvoirt heeft goede paarden gefokt; ik meen toch dat één van de beste paarden die we momenteel hebben in Nederland, Jerich Parcival, ook door een vrouw is gefokt. Slaap maar lekker verder, KWPN.
Respect, mevrouw Retera, ik persoonlijk vindt het super, dat een iemand uiteindelijk opstaat en erover praat hoe het daadwerkelijk eruit ziet. Of dit iets gaat veranderen? Hm, misschien, het is te wensen, maar helaas ben ik ervan niet overtuigd.
Geweldig mevr. Retera!!! Iemand die zijn mond open durft te doen tegen het KWPN. Ben benieuwd of er iets in de “mannenwereld” van het KWPN gaat veranderen, waar een paar mannen het voor het zeggen hebben…………