Aan het vertrek van beide directeuren – en vooral aan dat van Johan Knaap – hangt een stevig prijskaartje. Maar voor die prijs kan het KWPN wel weer een vereniging worden die weet wat haar leden willen en die in het directe belang van die leden handelt.
Knopen tellen
Daarbij is het eerst zaak om knopen te tellen. In de tijd dat Johan Knaap aan het roer stond (2001 – 2018) is de vereniging 12.000 leden kwijtgeraakt, is er heel veel geld en energie gaan zitten in de onnozele strijd tegen osteochondrose en is extra geïnvesteerd in het vroegtijdig berekenen van exterieurindexen.
Achteruit geboerd
In dezelfde tijd selecteerden onze Zuiderburen op springen. En op springen alleen. In de springrichting heeft het KWPN de afgelopen zeventien jaar achteruit geboerd, genetisch en commercieel, ten opzichte van de Belgische fokkerij. In de dressuurrichting zijn de twee hoogstscorende paarden afkomstig van NRPS-hengsten (Don Ruto bij Nip Tuck en Florett As bij Verdades) en heeft topper nummer drie een springafstamming (Cosmo).
Mondiale podium gemist
Ook ten aanzien van de communicatie, de afdeling van Emiel Nijhoff, moet het KWPN zich afvragen of het gekozen pad het juiste was. KWPN.tv was een duidelijke keuze voor het in eigen beheer uitgeven van informatie, met alle financiële risico’s van dien. En met het grote nadeel dat de beelden van KWPN-paarden beperkt bleven tot het KWPN-kanaal in plaats van reclame te maken op het mondiale podium van ClipMyHorse. Communicatief is er nog een wereld te winnen.
Met verstrooiende filmpjes op KWPN.tv, Woensdag Weetjes en onnozele Veulenverhalen hoopte het KWPN nieuwe leden te kunnen trekken en interesse op te wekken. Dat in plaats van reeds geïnteresseerden goed te bedienen. De fokkers te voorzien van informatie waarmee ze nog beter beslagen ten ijs komen. En hun producten beter kunnen verkopen.
Leergeld
Dat alles in overweging nemende valt de hoogte van de afkoopsom van de KWPN-directie waarschijnlijk mee vergeleken met het leergeld dat het KWPN de afgelopen zeventien jaar heeft betaald.
Er zijn voor de fokkers
Het belangrijkste is nu de bezinning op de vraag welke rol er anno 2018 nog weggelegd is voor een stamboek. Het KWPN zal zich moeten onderscheiden van – maar ook meten met – prijsvechter AES en veilingmeester Zangersheide. Een strakke organisatie neerzetten die niet de bergtoppen van de genetica wil beklimmen, maar er gewoon wil zijn voor haar fokkers.
Rick Helmink
Freelance medewerker
I rest my case!
Rick