Neem nu bijvoorbeeld Landgestüt Celle, een Duits staatsbedrijf dat pas een paar weken geleden de WFFS-dragers bekend maakte. Of nouja, bekend maakte… Het was een soort zakdoekje leggen, niemand zeggen. Via een speurtocht langs alle individuele hengstenpagina’s op de website kon de geïnteresseerde achterhalen welke hengsten dragers zijn van WFFS.
Of het KWPN dat hengsten niet voorafgaand aan de tweede bezichtiging laat testen en daarmee verzuimt om potentiële kopers van fokdieren (!) op het verkoopplatform Den Bosch in te lichten. De KSS-hengsten worden ‘misschien’ getest, daar is het KWPN nog niet uit.
Of Paul Schockemöhle en Gestüt Sprehe, twee Duitse topstations die tot op heden nog steeds niet bekend hebben gemaakt welke hengsten dragers zijn van WFFS.
Normaliseren
Stamboeken en hengstenhouders spelen zelf een belangrijke rol in het normaliseren van dit gendefect, waarschijnlijk één van meerdere (nu nog onbekende) defecten in de warmbloedpaardenfokkerij. Zolang hengstenhouders geheimzinnig blijven doen vanwege de (terechte) vrees voor het mislopen van omzet en stamboeken dat faciliteren, zal WFFS iets blijven waarop kopers (vaak onterecht) terughoudend reageren.
Kostenpost van een paar tientjes
In werkelijkheid is WFFS niet veel meer dan een kostenpost van een paar tientjes. Dat is namelijk het bedrag dat een test kost. Door hengst en merrie te testen en dragercombinaties te voorkomen is er geen risico op de aandoening. Stamboeken en hengstenhouders kunnen er zelf voor zorgen dat WFFS als zodanig beschouwd wordt, door er open mee om te gaan en er niks spannenders van te maken dan het is.
Cholera
Voorlopig werken stamboeken en hengstenhouders zelf in de hand dat WFFS gezien wordt als iets dat moet worden gemeden als een ziekte. Ik ken fokkers die niet van hun WFFS-veulen afkomen omdat onwetenden denken dat ze een veulen met cholera in huis halen.
Educatie en transparantie
Als dat nog steeds het geval is, dan lijkt het mij zinvol om in te zetten op educatie (en dus ook op transparantie), in plaats van geheimzinnig te doen of driehonderd keer te zeggen dat het een opgeblazen verhaal is en dat de kwaliteit van een paard belangrijker is.
Het ís er (en als Bairactar daadwerkelijk de oorsprong is, is het overal), het is bekend en daarmee geldt: als je iets kúnt weten, moet je het ook wíllen weten.
Rick Helmink, freelance medewerker
[email protected]
Compliment voor deze goede column! De duitsers moeten snel openheid van zaken geven! Zodra fokkers weten dat het gen overal verspreid is, zullen de gemoederen kalmeren.
KWPN is teruggeschrokken van de impact van de snelle openheid (castreren en terugtrekken van hengsten uit fokkerij, omdat ze niet meer worden gebruikt) en maakt nu pas op de plaats.
Helemaal mee eens. Maar de paniek heerst alom. Het wachten is op de eerste klant die bij de aankoopkeuring van een ruin in alle ernst vraagt of het paard wel WFFS is getest. Die wil er dus mee fokken.
Goed verhaal Rick. Ik kom nog steeds elke dag fokkers tegen die het probleem ontkennen! Domme struisvogelpolitiek vind ik dat. Natuurlijk is het vervelend als je zorgvuldig gefokte (dek)hengst of merrie drager is. Maar het is nog vervelender als je dit weet en niet kenbaar maakt aan een eventuele koper! Juridisch gezien, zijn de rapen dan helemaal gaar. We hebben als fokkers/eigenaren van paarden nu eenmaal met het WFFS-probleem te dealen. Of we dat nu willen, of niet!
@H.Hegeman, als een paard van dat caliber koopt, neem ik aan dat je een aankoop keuring laat doen. Je kunt de test dan gewoon laten doen, dan weet je het ook.