Het voorjaarsverrichtingsonderzoek van het KWPN is weer begonnen. Ik heb er twee hengsten aangeleverd voor dit zeventig dagen durende onderzoek. Dit zijn wat vroeg rijpere hengsten en heb ze daarom nu al aangeleverd, al ik vind het voorjaarsonderzoek voor deze jonge hengsten wel vroeg al en erg lang.
Het najaarsonderzoek is vijftig dagen, maar dat is helemaal zwaar voor de driejarige paarden die dan als het ware twee onderzoeken lopen. Dat komt omdat de eisen dan bij het drie keer voorrijden zo abnormaal hoog liggen. De paarden moeten dan rijtechnisch al zo goed voor elkaar zijn, dat je er thuis eerst ook al een paar maanden serieus mee aan de gang moet zijn. Je wilt dan juist de laatrijpe hengsten aanbieden,maar op deze manier is de belasting dus nog groter dan het voorjaarsonderzoek. Zo streef je het doel helemaal voorbij. Natuurlijk is het financieel ook niet aantrekkelijk dat je met zo’n hengst ook al de hele zomer bezig moet zijn, maar het gaat mij vooral om de zware belasting.
Ik denk dat we moeten kijken of het verrichtingssysteem sowieso niet te belastend is voor zulke jonge paarden. Ik ben een voorstander van korter en meer hengsten testen. Na drie weken weet je ook wel of ze aanleg hebben of niet. Er zijn echt geen zeventig dagen voor nodig om te bepalen of het een goede kan worden of niet. Daarbij kun je bij een driejarige echt nog niet voorspellen wie later het beste zal presteren. Het is de sport die dat bepaalt en de sport krijgt altijd gelijk.
De hengstenstapel selecteert zich vervolgens vanzelf wel. Alle hengsten moeten tegenwoordig meelopen aan de diverse competities voor jonge paarden en zich dan bewijzen. Als hengsten het als vijfjarige niet goed doen in de sport, worden ze toch door geen fokker meer gebruikt en keuren ze zichzelf wel af. Je hoeft je geen zorgen te maken dat hengsten op jonge leeftijd al veel worden gebruikt voor de fokkerij. Die tijd is echt voorbij. Ze moeten het in de sport doen en zo zul je dan de beste overhouden.
Ik denk ook dat je meer hengsten een kans moet geven. Als je ziet hoe weinig er op dit moment overblijft, dat is jammer want zo heb je ook steeds minder kans op een goede vererver. Ik denk dat als we straks een eigen centrum hebben, je best drie of wel vier kortere verrichtingstesten zou kunnen doen verspreid over het jaar en het liefst niet zo vroeg beginnen. Het doel moet altijd zijn dat je de beste hengsten wilt overhouden.
Egbert Schep, handelaar en hengsteneigenaar
Deze column verscheen vrijdag 23 maart in De Paardenkrant
Klik hier voor alle columns die in De Paardenkrant verschenen
Helemaal mee eens !
Als je een paard koopt ga je toch ook niet 50 of 70 keer proberen ?
Drie weken is inderdaad lang genoeg.
Er zijn al veel goede hengsten onnodig gesneuveld in dit verrichtingsonderzoek.
En het zijn niet altijd de besten die overblijven.
Iedereen heeft het over het dierenwelzijn en iedereen weet dat je met driejarigen rustig aan moet doen en dan moeten die hengsten zoveel dagen hard werken, wat eigenlijk al begon toen de twee en half jaar oud waren om klaargemaakt te worden voor de hengstenkeuring.
Er worden jaarlijks plm. 800 hengsten gekeurd en er blijven er een handjevol van over(en dan vraag ik me vaak nog af waarom juist deze wel goed genoeg waren).
Het NRPS doet het wat dat betreft beter.
De driejarigen mogen al wel dekken, met het eigen risico dat je een veulen hebt van een hengst die op de verrichtingen er uit gaat.
Het verrichtingsonderzoek is in het najaar/winter en verspeid over een antaal maanden.
Zover ik kan nagaan is de uitslag van dat onderzoek nog altijd juist geweest en hebben de hengsten die daar een goed aanleg toonden het later ook goed in de sport gedaan,en zijn later alsnog door het KWPN geaccepteerd .
Dus het verrichtingsonderzoek moet inderdaad anders, heel anders.
Bijna iedereen vind dat ook , maar niemand doet er wat aan.
Meten is weten!
Dat wordt in een aantal humane sporten volop gebruikt, bijvoorbeeld schaatsen en zwemmen. Met duidelijke resultaten.
Het is ook bij paarden al lange tijd mogelijk om met metingen van bijvoorbeeld hartslag en bloedmonsters vast te stellen hoe het is met de conditie van het paard. Ludger Beerbaum is één van de mensen die daar gebruik van maakt.
Hij gaf al aan dat er paarden parcoursen springen, ook op internationaal niveau, waar ze fysiek gesproken eigenlijk niet klaar voor zijn. Al lijkt het van buitenaf gezien geen probleem.
Paarden klagen niet zo gauw.
Op de laatste regiovergadering van het KWPN vroeg ik of er bij het verrichtingsonderzoek wel eens iets als een hartslagmeter werd gebruikt. Dit werd weggewuifd. Er werd gesteld dat het verrichtingsonderzoek normaal gesproken goed te doen moet zijn voor een gezond paard. Er zijn wel eens paarden lastig, maar dat zou dan een kwestie van doorpakken zijn.
Zo ben ik ook opgevoed. Wie is de baas.
Hoe langer ik echter met paarden bezig ben, hoe meer ik zie dat in deze conservatieve wereld, die gelukkig aan het veranderen is, er een heleboel paarden rondlopen die gewoon botweg moeten luisteren, anders zullen we ze ‘wel even leren’.
Ondanks een zadel wat niet past (wie heeft er voor elk paard een eigen zadel?), een ruiter die stoort, pijn in zijn lijf (vastgelegen,niet gemerkt, verstapt, niet gemerkt, uitgegleden in de paddock, niet gemerkt), toch overnomen in de training, misschien omdat hij even ‘lastig was’.
Er zijn zoveel oorzaken waardoor, zeker een jong, nog weinig getraind paard niet optimaal kan presteren, dat het misschien goed zou zijn om de aangekeurde hengsten uitgebreider medisch en fysiotherapeutisch te begeleiden. Juist op deze talentvolle paarden zou men veel zuiniger moeten zijn. En zo moeilijk is het niet.
‘Paardenverstand’ alleen is niet genoeg. Dat heeft de huidige technologie allang bewezen. Nog niet zo lang geleden las ik een artikel over de hartslagmeter, waaruit bleek dat als je een jong paard een half uur reed, met 5 minuten draf linksom, 5 minuten rechtsom en 5 minuten galop beide kanten, met steeds 5 minuten stap tussendoor, dit paard een zeer zware training had gehad. Hij moet dan 2 dagen rustiger werk doen, anders breek je spieren af, ipv dat je ze opbouwt.
Als reden dat een verrichtingsonderzoek 50 dagen of meer duurt wordt gegeven dat dan te controleren is of de beenstand correct is. Daar kan ik nog wel in komen.
De training van de paarden wordt al wel gevalueerd, maar daar is naar mijn bescheiden mening nog steeds verbetering te in te brengen.
De vakmanschap van de trainers wil ik helemaal niet in discussie brengen, maar iedereen weet dat paarden zeer lang doorgaan voordat ze laten merken dat ze wat scheelt. Vandaar, zoals ik al begon: Meten is weten!
Ik ben het er tweehonderd procent mee eens!!!
Ik blijf het verbijsterend vinden dat driejarige paarden niet gestart mogen worden op wedstrijden en dat hengsten wel zo getest, belast en beoordeeld mogen worden…..
Handelaren zo als Egbert Schep en vele andere zijn doorwinterde paardemensen waar veel bobo’s nog kunnen van leren maar staan ze er ook voor open dat is maar de vraag
Meten is weten!!
Uitstekende reactie van Marian Raven!!
Bij de mogelijkheden die er zijn blijft het verrichtingonderzoek hangen in amateurisme met alle gevolgen daarvan.
Sjaak Hoedjes