Negen jaar ben ik lid geweest van de KWPN-hengstenkeuringscommissie bij de springhengsten. Daarvoor ben ik ongeveer tien jaar testruiter en verrichtingsjurylid geweest. In totaal was ik daarmee rond de twintig jaar aan het KWPN verbonden. Na drie termijnen van drie jaar zit mijn tijd bij de commissie er nu op.
Met een goed gevoel kijk ik terug op de hengsten die we hebben gekeurd en kansen hebben gegeven in de fokkerij. Veel hengsten die we hebben gekeurd lopen nu 1,40 of 1,50 m, waarvan zelfs enkelen op Grand Prix-niveau. Deze hengsten zijn nu tussen de acht en de tien jaar oud. Uit deze grote groep is het belangrijk dat we uiteindelijk enkele fokhengsten overhouden die de fokkerij verder helpen. Hiervan moet de fokker de minpunten, maar ook zeker de pluspunten weten. Dit valt uiteindelijk in de indexen te zien.
Het is zeker belangrijk dat de fokker zijn eigen merrie zeer goed kent, met alle min- en pluspunten. Een fokker moet niet denken dat, wanneer hij een hengst gebruikt, daarmee alle mindere punten van de merrie worden weggevaagd. Ik denk dat er nog heel veel winst te behalen valt wanneer een fokker daarvoor openstaat.
Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan de volgende punten: Heb je een gezonde merrie, een correcte merrie, hoe is het karakter, hoe is de familie, zit daar veel of weinig sport in, zijn het meewerkers of tegenwerkers, hebben ze looplust of niet en wat heeft de merrie zelf gedaan. Van dááruit moet de fokker een keuze maken voor welke hengst hij kiest. Hij zou de plussen van de hengst zo goed mogelijk moeten combineren met de minpunten van de merrie.
Bij de huidige selectie van 2012 ben ik niet betrokken. Eerst werd mijn agenda om het KWPN heen gepland, nu is mijn agenda weer om mijn bedrijf heen gepland. Natuurlijk ga ik wel naar Den Bosch en daar sta ik ook met een goed gevoel. Voor mij is het leuk om te kijken naar kinderen van hengsten die ik daarvoor heb gekeurd. Het is goed dat er nu voor mij iemand anders in de plaats komt, in de persoon van Cor Loeffen. Hij zal waarschijnlijk ook met een andere bril kijken. Dat is heel belangrijk voor de fokkerij. Er moet regelmatig door andere mensen worden meegekeken en geselecteerd. Er zijn voor mij andere uitdagingen teruggekomen. Ik ben met het HTC, het Hippisch Talenten Centrum voor jeugd tussen de 10 en 21 jaar, begonnen. Dit was er nog niet voor Zuid-Nederland, dus dat is nu bij mij op het bedrijf.
Hierin geef ik dressuur- en springlessen. Zelf rijd ik vier tot vijf paarden per dag, ik heb enkele fokmerries en ik ga bijna ieder weekend met mijn kinderen op concours. Dat doe ik, met mijn vrouw Bernice, met heel veel plezier. Ik kan fokkerij, sport, handel en lesgeven nu zeer goed met elkaar combineren.
Pieter Kersten, allround paardenman
Deze column verscheen vrijdag 27 januari 2012 in De Paardenkrant
