Een kennis van mij kreeg een paar jaar geleden een hengst aangewezen voor het KWPN-verrichtingsonderzoek, mét weggeopereerde brok in z’n knie, van een vader die aan osteochondrose ‘lijdt’, uit een moeder die van een andere hengst een nakomeling had voortgebracht die werkelijk rit-sel-de van de chips – een paard dat trouwens inmiddels zeer succesvol Grand Prix loopt. Gewapend met het D-OC-predicaat mocht mijn kennis zijn hengst loslaten op de KWPN-populatie!
Wassen neus
Dus dat u even begrijpt waarom ik dat rare D-OC-predicaat tot nu toe compleet, maar dan ook com-pleet, links had laten liggen.
Nu ex-KWPN-directeur Emiel Nijhoff een deel van de ontslagvergoeding heeft ontvangen die zijn collega Johan Knaap bij de kantonrechter vergeefs voor zichzelf had opgeëist, ben ik toch eens gaan googlen. Wat blijkt: KWPN-leden betalen 181,50 euro voor deze wassen neus! Die hen er overigens niet van ontslaat om röntgenfoto’s te laten maken als ze hun fokproduct willen verkopen.
Dat woord moeten we even vasthouden: verkopen. Want daar gaat het uiteindelijk om. Fokkers produceren en moeten dus vroeger of later verkopen.
Verdienmodel
Terug naar de wassen neus ter waarde van 181,50, waar de trouwe KWPN-fokker overigens slechts 150 euro voor hoeft af te tikken als hij zijn veulen bij het KWPN registreert. Ik begin zo langzamerhand te begrijpen waarom Johan Knaap een kleine 9 ton aan ontslagvergoeding voor zichzelf in het verschiet zag liggen. Als bedenker van het D-OC-predicaat wist hij maar al te goed wat voor een verdienmodel hij had verzonnen. Over de ruggen van de fokkers die hij geacht werd te dienen.
War on oc
Achttien jaar lang leidde Johan Knaap zijn wetenschappelijke one-man-show. De 300.000 euro die het KWPN zelf betaalde aan de ‘war on’ osteochondrose, had ook in verkoopondersteuning van de KWPN-leden gestoken kunnen worden. Daar moest ik aan denken toen in Verden een Hannoveraans geregistreerde zoon van de KWPN-hengst Vivaldi en in Neumünster een Holsteins geregistreerde zoon van de KWPN-er Uriko bedragen opleverden waar KWPN-leden slechts van kunnen dromen.
Erfenis
Het stamboek heeft zich inmiddels ontdaan van zijn directeur. Dat was het makkelijke stukje van de Augias-stal die het nieuwe bestuur schoon te maken heeft. Nu nog het leeuwendeel: de erfenis van een commercieel drama dat achttien jaar aanhield.
Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur
[email protected]
Als ik het zo lees en uiteindelijk wisten we het al, maar dan heeft Dhr Knaap een standbeeld verdient. Met het huidige verlies en zonder zijn verdienmodel, was het KWPN dus failliet geweest.
Voorop gesteld , ik ben blij dat DW weer columns schrijft want het is altijd prikkelend en dat ontbreekt wel eens bij andere columnisten. Ik vind het in het algemeen niet slim dat je
iets schrijft over iets waarvan je zelf al zegt dat je je er niet in verdiept hebt.Dit blijkt ook duidelijk uit dit relaas.Het proberen te staven met het voorbeeld van een paard met ocd die fantastisch presteerd is hetzelfde als de opwarming van de aarde ontkennen omdat het gister hartstikke koud was. Er zijn ook nog steeds fokkers die fokwaarden onzin vinden omdat ze een top paard kennen van een hengst met een slechte index. Een stamboek wat niet aan wetenschappelijk onderzoek doet gaat onherroepelijk terrein verliezen.Bovendien had Knaap altijd een bestuur boven zich wat er mee instemde. Ik denk dat Knaap het als wetenschapper best goed heeft gedaan maar hij was een controlfreak die niets uit handen wilde geven. Dit weet ik nog wel uit mijn fokkerijraads periode waar het zelfs verboden was buiten hem om te vergaderen. Ocd mag voor de invloed op de prestaties van een paard vaak overdreven worden maar probeer ze maar eens te verkopen. Dus alles wat bijdraagt aan paarden die gezonder zijn moet je omarmen.
Beste Gerrit,
Terwijl het KWPN de afgelopen jaren aan wetenschappelijk onderzoek deed, gingen de Belgen op zoek naar merries voor de fokkerij die zelf op het hoogste niveau konden springen. De Belgen wonnen hiermee onherroepelijk terrein op de Nederlandse springpaardenfokkers. Mocht je aan het waarheidsgehalte van deze bewering twijfelen, dan raad ik je aan de statistieken van de veulenveilingen te raadplegen.
Eerlijk gezegd vond ik het D-OC-predicaat te oninteressant om de wetenschappelijke merites ervan in deze column weer te geven. Natuurlijk heeft het een zekere betekenis; stel je voor dat een predicaat waar contributie betalende leden zó veel extra geld voor moeten betalen géén betekenis zou hebben.
Wat ik wilde weerspiegelen is een vereniging van 20.000 fokkers die elk jaar tonnen uitgeeft aan een KLEIN stukje van een ONDERSTEUNEND fokdoelkenmerk (gezondheid) en zoveel focus geeft aan dat onderdeeltje, dat de focus op het fokdoel zelf (topsport) vervaagt.
Ik stel daarnaast de impliciete vraag: welke werelden kunnen we wel niet verzetten als we die massale berg geld eens gaan inzetten voor wat rechtstreeks in het belang van de fokkers is: afzet. Met enig Hollands afgrijzen zag ik vorige week een Peruaan 6 jonge Holsteinse springpaarden kopen – allemaal nog in eigendom van de leden van het stamboek – voor prijzen tussen de 40.000 en 140.000 euro. Een week eerder was het nog pijnlijker, toen een Noorse mevrouw, die compleet is afgeknapt op het KWPN, 2 miljoen bood voor een jonge Hannoveraans gebrande Vivaldi en met twee andere zeer dure Hannoveranen naar huis ging. Ook daar deden leden van het stamboek goede zaken.
Ik laat de beschrijving van Johan Knaaps karakter graag aan jou over, maar feit is dat zijn gebrek aan commercieel besef tot in de haarvaten van het KWPN is doorgedrongen. En feit is dat niet buitenlandse kopers, maar Nederlandse fokkers de KWPN-rekening betalen.
Ik ben het helemaal met meneer Rosie eens. Wij gaan al lang niet meer mee in de denkwijzes van het KWPN. Wij zijn niet van plan om de kas nog langer te spekken van dit stamboek. Wij willen onze eigen koers varen en gaan voor merriestammen met vele sportgenen en niet meer voor de predikaten. Dat is allemaal vervlogen tijd. Je verkoopt je veulen niet meer door de predikaten maar door de sport in de stam. In dit geval hebben wij in Zangersheide het stamboek gevonden waarbij wij onze veulens goed tot zeer goed kunnen verkopen.
Is het nu fokken of gokken? Bij fokken ga je toch op basis van alle beschikbare informatie selecteren? Bij gokken steek je je kop in het zand en worden de beslissingen genomen op emoties. D-OC is informatie waar je rekening mee kunt houden om gezondere paarden te fokken. Niet meer en niet minder. Het is geen garantie, maar wel informatie die je kunt gebruiken. Veel fokkers weten het verschil niet tussen onder meer culling levels, kwantitatieve kenmerken, heterosis en dominante of recessieve vererving. Laat staan hoe dan op basis van deze informatie beslissingen kunnen worden genomen te samen met indexen. Neem nu als voorbeeld het WFFS gen. Een genetische afwijking! Toch knijpen we een oogje toe terwijl fokken juist selecteren is. Het siert Rosie dan ook niet dat hij zich er niet in de fokkerij heeft verdiept. Ik heb dat wel en maak er ook dankbaar gebruik van. Zowel bij de aankoop van (veulens) als bij het fokken op zich. Mijn ervaringen: Met een gerust hart onze paarden laten keuren. Laatste jaren 6 paarden opgefokt en verkocht/gekeurd en allemaal goed. De weg van dekking/veulen naar een goed te rijden springpaard en dus een goed verkoopbaar paard is een lange weg. Om hier een gok festival van te maken moet een ieder zelf beslissen. Wij doen dit liever op basis van (genetische) informatie en natuurlijk houden wij ook rekening met “commercieel” bloed. Een gezond paard is een eerste vereiste om lang te kunnen genieten van de paardensport en daar moeten we in investeren. Dat aan één persoon op te hangen is te makkelijk. Daar is een vereniging als het KWPN verantwoordelijk voor en daarom ben ik er lid van. Om gezamenlijk die verantwoordelijkheid te dragen.