Van het KWPN tot het KFPS tot Oldenburg tot Hannover, van de KNHS tot de Duitse FN tot de Deense DRF. Keer op keer komen paardensportverenigingen en stamboeken in het nieuws omdat ze de zaakjes bestuurlijk niet al te best op orde hebben.
Is het wenselijk dat een voorzitter van het bestuur die pet afdoet, op de directeursstoel gaat zitten en er iemand anders naar voren wordt geschoven als bestuursvoorzitter (KNHS)? Is het wenselijk dat een vereniging nu maar doorkachelt zonder directeur (KWPN) en leden van het managementteam gewoon hun gang kunnen gaan? Is het wenselijk dat de vader van een topruiter voorzitter van het bestuur van een sportbond is (DRF)? Is het wenselijk dat twee studentenmaatjes de functies van secretaris-generaal en voorzitter van een sportbond zijn (FN)?
Bestuurlijke ongelukken
De bestuurlijke ongelukken in de paardenwereld lijken misschien veel van elkaar te verschillen, maar komen in essentie op hetzelfde neer: (eigen) belangen en onvoldoende afstand tot de materie, een gebrekkige rol- en taakvastheid en emotionele overwegingen die zowel bij de leden als binnen de organisatie en het bestuur een grotere rol spelen dan rationele overwegingen.
Belang van de hele vereniging
Een bestuurder in de paardenwereld moet twee zaken kunnen combineren: hij moet de taal spreken en de wereld van binnen en buiten kennen én tegelijkertijd voldoende afstand hebben om beslissingen te kunnen nemen die het belang van de hele vereniging dienen. In het geval van de KNHS van de voltigeur tot de springruiter en bij het KWPN van de fokker die één veulentje per jaar fokt tot een hengstenhouder.
Ontzettend lastig
Dat is ontzettend lastig. “Als je dit kunt besturen, kun je de grootste corporates besturen”, zegt hoogleraar sportrecht Marjan Olfers daarover in een interview dat u volgende week in de Paardenkrant kunt lezen.
Afbreukrisico
Met het afbreukrisico denk ik dat het voor paardensportbonden en stamboeken steeds lastiger wordt om goede bestuurders te vinden. Wie heeft er zin om er bij het volgende schandaal genoemd te worden of nog erger: er (met of zonder juridische procedure) weer uit te vliegen?
De bezetting die niet verandert
Vaak zijn het de directeuren en bestuursleden die het veld moeten ruimen, maar misschien zou de aandacht bij terugkerende bestuurscrises iets meer moeten gaan naar de bezetting binnen een vereniging die niet verandert. Naar de mensen in een managementteam die directeur na directeur en voorzitter na voorzitter op hun plaats zitten en buiten schot blijven.
Lange termijn
Want in een tijd waarin de paardensport onder druk staat, hangt er veel af van goed bestuur. Van bestuurders die kijken naar het belang van de verenging, en al haar leden, op de lange termijn.
Rick Helmink
