Mariëtte Sanders-Van Gansewinkel en Dinja van Liere hebben gezamenlijk een reactie geschreven op de column van Dirk Willem Rosie van vorige week. In de column 'Typisch dressuur' stelt Horses.nl-hoofdredacteur Rosie dat Sanders de vraag in de kettingbrief van Dinja van Liere ontwijkend beantwoordt in haar aflevering. Sanders en Van Liere zijn het daar absoluut niet mee eens en schreven een reactie. Dirk Willem Rosie heeft inmiddels ook op deze reactie gereageerd.
Hieronder hun ingezonden brief:
Geachte heer Rosie, beste Dirk Willem,
Met enige verbazing en ongenoegen, hebben wij, Dinja van Liere en Mariëtte Sanders, uw column van vrijdag 24 maart gelezen. U stelt dat er door Mariëtte geen antwoord is gegeven op de vraag van Dinja in de Paardenkrant-serie ‘De Kettingbrief’.
De vraag van Dinja aan Mariëtte was: ‘Ik ben benieuwd hoe jij het voor je ziet om de jurering nog beter en begrijpelijker te maken zodat we de dressuursport nog beter promoten’. Daarbij gaf zij een voorbeeld van een bekende combinatie die in Basel hoge punten kreeg terwijl er duidelijk een onrustige aanleuning bij het paard was.
Dinja wilde met het voorbeeld enkel haar vraag kracht bij zetten. Vervolgens heeft Mariëtte in haar kettingbrief ook daadwerkelijk antwoord gegeven op de gestelde vraag.
Wij vinden het beide erg jammer dat er nu door uw column alleen maar meer verwijdering ontstaat tussen jury en ruiter. Dat is precies het tegenover gestelde van wat Mariëtte bepleit in haar kettingbrief. Dinja is juist te spreken over de volledigheid van de reactie van Mariëtte en kan zich daar goed in vinden. Onze bedoeling was om meer wederzijds respect te creëren. Dat is ook de reden dat wij nu gezamenlijk deze brief sturen.
Wij begrijpen de vrijheid die een columnist heeft, maar feiten dienen wel correct te worden opgeschreven en naar onze mening is uw column een onjuiste weergave van hoe de briefwisseling is verlopen. En bovenal zijn we teleurgesteld dat onze poging tot het nader tot elkaar komen in de dressuursport op deze manier een negatieve draai heeft gekregen.
Met vriendelijke groet,
Mariëtte Sanders en Dinja van Liere
Reactie Dirk Willem Rosie, Horses Hoofdredacteur
Geachte mevrouw Sanders-Van Gansewinkel, beste Dinja,
Het is niet mijn gewoonte om te reageren op reacties op mijn column. Als columnist héb ik immers al spreekruimte. De bedoeling is om aan anderen vervolgens die ruimte te bieden.
Maar ik doe het nu toch omdat het niet de bedoeling kan zijn dat zaken anders worden voorgesteld dan ze werkelijk zijn. En dat gebeurt nu wel met jullie gezamenlijke optreden.
Dat zit ‘m in jullie reconstructie van de vraag die Dinja in haar Kettingbrief stelde aan mevrouw Sanders-Van Gansewinkel. Volgens jullie luidde die:
De vraag van Dinja aan Mariëtte was: ‘Ik ben benieuwd hoe jij het voor je ziet om de jurering nog beter en begrijpelijker te maken zodat we de dressuursport nog beter promoten’. Daarbij gaf zij een voorbeeld van een bekende combinatie die in Basel hoge punten kreeg terwijl er duidelijk een onrustige aanleuning bij het paard was.
Maar de kwestie die Dinja in haar Kettingbrief wérkelijk aan de orde stelde was:
Toen ik tijdens de Wereldbekerwedstrijd in Basel op de tribune zat, kwam er een heel goede ruiter de baan binnenrijden met een heel goed paard die allang haar credits heeft verdiend. Voordat ze haar proef inging, gooide haar paard alleen zijn tong over het bit en dat bleef de hele proef zo. Het was geen catastrofale slechte proef. Maar de aanleuning was alleen niet mooi. Ze had daardoor verschillende fouten. En toch was er maar één jurylid met 68 procent en de anderen gaven 75 procent. Ik denk oprecht dat het onze sport spannender zou maken als juryleden ook favoriete ruiters naar beneden durven punten als het ook echt misgaat.
Dinja heeft hiermee nogal wat teweeg gebracht. Een kleine bloemlezing van het internet:
‘Chapeau Dinja’, ‘De knuppel in het hoenderhok’, ‘De vraag der vragen. Top Dinja van Liere dat jij hem hebt durven stellen’, ‘Wat stoer dat zij deze kwestie aangekaart heeft. Want dit komt helaas op alle niveaus voor… En dan is het toch jammer dat er niet serieus op gereageerd is’, ‘Hele goede vraag, en jammer dat er geen open en eerlijk antwoord op komt.’
Het is symptomatisch voor de chronisch zieke dressuursport, dat mevrouw Sanders-Van Gansewinkel steun zoekt – én vindt! – bij de amazone die bij haar deze ongewenste en onsportieve jurering aan de orde heeft gesteld. Alsof daarmee de 4 scores boven de 75 procent voor een matige proef van een beroemde combinatie zijn weggepoetst.
De dressuursport is echt ziek. Hier staat de diagnose:
Wij vinden het beide erg jammer dat er nu door uw column alleen maar meer verwijdering ontstaat tussen jury en ruiter. Dat is precies het tegenover gestelde van wat Mariëtte bepleit in haar kettingbrief.
Dat een amazone bij een jurylid in het gevlei wil blijven begrijp ik wel. Maar het zou toch tot de gedragscode van juryleden moeten behoren dat zij belangenverstrengeling dienen te vermijden en een professionele distantie met deelnemers in acht moeten nemen.
Met vriendelijke groet,
Dirk Willem Rosie
Lees ook:
De afstand tussen jury en ruiter is er altijd al geweest maar het lag altijd aan de ruiter die er geen verstand van had. Nu maakt een amazone met naam een opmerking als voorbeeld van wat in de praktijk voorgevallen is en dan zou dit alleen als voorbeeld mogen dienen. Het is niet de bedoeling om iemand af te vallen, maar de jurysport is en blijft de mening van een persoon en daar komen ook vooroordelen bij kijken. Sommige namen krijgen door eerder verkregen prijzen alleen daardoor al voordeel bij twijfel. Zo ook afstamming van het paard, bekende afstamming wordt minder streng beoordeeld dan een brave onbekende afstamming. Ik snap dat in dit geval Dinja niet voor de leeuwen gegooid wil worden, maar in deze geeft het wel aan dat de angst er ook is. Voor hetzelfde geldt jureert Mariëtte Dinja de volgende keer echt super strak door deze kettingbrief. Dat is ook weer zoiets, slijmen bij jury of bekende van de jury krijgt extra punten. Buiten de ring onenigheid, betekend veelal puntaftrek in de ring. Nee, niet alle juryleden jureren hetzelfde en geen jury is omkoopbaar…. jureren doe je nooit goed maar eerlijkheid is wel het belangrijkste en moet op 1 staan.
Eerst voor Sanne:” maar de jurysport is en blijft de mening van een persoon”. Zo’n uitspraak ligt mede ten grondslag aan de ‘ziekte’. De eigen mening van het jurylid is absoluut niet van belang. Hij/zij dient enkel te beoordelen in hoeverre een combinatie voldoet aan de eisen gesteld in het reglement. Daarbij dienen artikelen die het doel en algemene principes van de Rijkunst omschrijven (afgeleid van oa art 401 en 417 FEI) leidend te zijn. Niet iemands eigen mening dus.
Ook mevrouw Van Twist laatst in haar kettingbrief:” …is de neusriemregel ingevoerd, al zullen er altijd voor- en tegenstanders zijn.” Ook hier doet het niet terzake wat men er van vindt. Het reglement stelt duidelijk; geen 1,5cm ruimte is wreedheid. Ook hierin gaat het jurycorps haar eigen onreglementaire weg .
In de tijd dat op de grote wedstrijden op een display de punten van elk jurylid apart te zien waren heeft iedereen wel ‘onverklaarbare’ beoordelingen de revue zien passeren. Bijvoorbeeld een 4 en een 8 voor het zelfde onderdeel. Ook wanneer de positie rond de ring niet van invloed kon zijn. Of een mooie piaff uit het boekje en de rit meteen erna een die voor een piaff moest doorgaan (vol spanning,verzet, open mond, blauwe tong, in elkaar getrokken) die exact hetzelfde punt kregen.
Zo’n onbegrijpelijke beoordeling is ook waar Dinja op doelde in haar
vraag aan mevrouw Sanders.
De column van Dirk Willem Rosie en zijn reactie hierboven stoelen niet op toevalligheden; de ‘ziekte’ is ook chronisch en hardnekkig.
Chapeau Dirk Willem!!!
Een vette pluim voor Dirk Willem Rosie,
Eindelijk wordt er eens flink geschud aan de scheef gegroeide
verhoudingen (scores) tussen juryleden en ruiters/amazones.
Natuurlijk speelt persoonlijke voorkeur mee voor een jurylid. Voorkeur is op zich prima zolang mooie scores samen gaan met een goede prestatie op DAT moment!
Ook zouden de scores los moeten staan van het, ons kent ons verhaal.
Ook dat is lastig want zeg nou zelf,
men zit volgende week weer met elkaar gezellig aan tafel.
We blijven allemaal mensen en houden van de dressuursport maar wees eerlijk naar jezelf .
Recht is recht, krom is krom!
Beste Dinja en Mariette,
Vooropgesteld, ik heb respect voor jullie en hoe jullie door hard werken de top hebben bereikt. Maar ik ben wel echt verrast door jullie gezamenlijke reactie. Een heleboel dressuurliefhebbers waren blij met de open vraag van Dinja of het niet spannender en leuker voor de sport zou zijn als bekendere combinaties evenveel werden afgestraft voor hun fouten.
Zoals je aan de reacties op Facebook kunt zien is dit wel de vraag der vragen en @Dinja krijgt heel veel bijval, maar doet nu net alsof ze die vraag helemaal niet heeft gesteld.
En waarom zou een half punt naar beneden per onderdeel (inderdaad, vanwege een slechte aanleuning en fouten) niet een grote impact mogen hebben op de plaatsing? Die ranking kan onder juryleden toch niet heilig zijn? Dan staat die deelnemer maar eens een keer buiten de top-10. Volgende keer beter. Dat begrijpt die deelnemer heus wel hoor. Uit de vraag van Dinja maak ik op dat zij dat zou kunnen begrijpen, en ze stond nota bene ruim boven de betreffende amazone in Basel.
In het springen kan een halve seconde te langzaam al een enorm verschil maken en sta je zomaar buiten spel. Kijk naar Jeroen Dubbeldam, hij had een tijdfout op de Olympische Spelen en weg was een plek in de barrage. Geen Olympische medaille. De ene keer staat een topruiter in het springen bovenaan, de volgende keer valt de balk en wint een minder bekende. En zo hoort het in de sport te zijn.
En sorry hoor, maar `verwijdering tussen jury en ruiter´ zou bij juryleden al helemaal geen rol mogen spelen. Goede juryleden zijn objectief, willen NIET aardig gevonden worden door de ruiters, straffen de fouten af en schrijven een behoorlijk protocol en leggen dat begrijpelijk uit. Ook als die deelnemer daarmee buiten spel staat in de wedstrijd. Niet onsportief jammeren over de ranking.
Als juryleden zich op professionele afstand zouden houden, in plaats van bang te zijn voor verwijdering, zouden juryleden in de top de schijn van belangenverstrengeling kunnen vermijden, die jullie met deze gezamenlijke brief helaas alleen maar hebben versterkt.
@ Sjak Aets “De eigen mening van het jurylid is absoluut niet van belang.” In theorie klopt dit maar in de praktijk niet te meten. Niemand ziet dezelfde kleur en een meetlat erlangs leggen kan niet. Daarom blijft het ieders mening wat een ander vind, net wel of net niet goed genoeg en dan heeft diegene met naam, bekendheid of eigenheid altijd het voordeel. Klopt zeker niet maar is wel de praktijk waar het hier om gaat.
Bij het turnen en het kunstrijden op de schaats kan het wel; objectief de regels toepassen. Dus kan dat in de dressuur ook. Mits men dit absoluut wil.
Deze onwil is de ‘ziekte’ waar het hier omgaat. De nu geaccepteerde subjectiviteit met zijn duidelijk oneerlijke en dieronvriendelijke aspecten te accepteren is geen oplossing.
Oja , die dressuur is eigenlijk nooit echt objectief. Laatst rijdt onze amazone Z1 proef met een fries. Na de 1e proef , persoonlijk commentaar van de jury waar wij ons ook wel in konden vinden. In de 2e proef waren die kleine foutjes volledig niet meer aanwezig . De 2e proef was werkelijk heel erg goed en veel beter dan de 1e. Toch geen enkel verschil in pnt ….scheelde 2 pnt !! Later hoorden we vd schrijfster dat meneer de jury had gezegd totaal niet van Friezen te houden …die horen volgens hem voor de kar. Tja……misschien heeft hij de 2e proef niet eens willen kijken. wel heel jammer…. friezen discriminatie . Heb er zelfs nog over gedacht om de filmpjes naar de KHNS te sturen….maar ja …zou t nut hebben??
Maarten vd Veerdonk
Ten eerste sta ik neutraal in deze discussie, omdat er veel ‘waarheden’ zijn aan beide zijden.
Wat me echter het meest verbaasd is de aanhef die Dirk Willem gebruikt in zijn reactie!
Hij schrijft:”Geachte mevrouw Sanders-van Gansewinkel besta Dinja”
Waarom dat verschil in ‘titel’?
@Maarten vd Veerdonk: De aanhef van de reactie van Mariëtte Sanders-van Gansewinkel en Dinja van Liere luidt: ‘Geachte heer Rosie, beste Dirk Willem’. Dinja en ik tutoyeren elkaar al jarenlang, dus ging ik ervan uit dat het ‘beste Dirk Willem’ van haar afkomstig zou zijn. Ik kan mij niet herinneren dat mevrouw Sanders-van Gansewinkel mij tutoyeert, dus nam ik aan dat het ‘Geachte heer Rosie’ van haar afkomstig zou zijn. Ik heb mij vervolgens dienovereenkomstig tot hen gericht.