“Beste Charlotte Dujardin, veel dank”, opent Leon Verdonschot zijn column in de Nieuwe Revu. “De reden dat ik je dankbaar ben, is dat jouw schorsing het hoognodige debat over de paardensport opent, omdat deze rel weer eens in herinnering brengt dat die sport van je een nogal achterlijke bezigheid is.” Precies dat vat samen, waarom eenieder die de paardensport liefheeft, Dujardin móét veroordelen. Waar de beelden eigenlijk al een reden op zich zouden moeten zijn.
In Parijs waren er de eerste dagen maar een paar dressuurmensen die Dujardin wilden veroordelen tegenover journalisten. Jessica von Bredow-Werndl vond duidelijke woorden: “Eerst was ik in shock, daarna alleen nog maar woedend […] Je kunt dit niet goedpraten. Het is een no-go, het is scheisse. Onze sport moet het tegendeel zijn van wat je in dat filmpje ziet.”
Cultuurverandering
Ook Isabell Werth (in Parijs met een Helgstrand-paard) neemt afstand, maar minder overtuigend: “Dit is een catastrofe en niemand begrijpt dit. De sport heeft een cultuurverandering nodig: een cultuur waarin er respect voor het paard is.” Om er vervolgens aan toe te voegen: “Paarden moeten opgeleid worden, maar zinloos geweld (zinvol geweld wel?, red.) moet niet gebeuren, anders kunnen we wel inpakken.”
Nederland
Ondertussen kreeg in Nederland vooral de melder van de mishandeling het te verduren. Sterker nog: een Facebookpost van Karen Galema die specifiek Dujardins handelingen ronduit verdedigde, kreeg veel bijval. Ook van een stel grote namen.
Lees alles over het Dujardin-schandaal in de Paardenkrant van deze week.
Exclusief voor abonnees: Lees de krant online
Geen abonnee? Sluit direct een abonnement af
Bestel dit nummer nu in print of digitaal in de webshop
De verdedigers van het handelen van topruiter Dujardin moeten zelf de zweep eens voelen