Parcoursbouwer Santiago Varela bracht de springsport op de Olympische Spelen in Versailles naar weer een nieuw niveau van uitdagende complexiteit. Hij liet de lijnen tussen de obstakels meegroeien met het toenemende niveau van de rijkunst bij de ruiters en het atletische vermogen en de sprongkracht van de paarden. Technische uitdagingen zaten vooral verpakt in lijnen naar combinaties. Ook de overgang van open, voorwaartse lijnen in het eerste deel naar delicate terugafstanden in het laatste deel behoorde tot de receptuur van de topontwerper uit Spanje, die de ellendige beelden van drie jaar geleden in Tokio wist te vermijden.
Het parcours van de finale om de teammedailles was voor iedereen een puzzel, maar zeker ook voor Kim Emmen en haar groot galopperende Imagine. “We hadden bij het parcourslopen afgesproken dat ik in het begin wat risico zou nemen in verband met de toegestane tijd. Naar de eerste dubbelsprong toe was acht of negen, dat werden er voor mij dus acht.”
Een grotere puzzel was de lijn naar de kijkerige driesprong. “Dat was weer een keuze”, vertelt Kim. “Toen ik liep, zei ik: zeven. Toen ik er een paar keek, dacht ik: acht. Maar op het voorterrein besloten we toch in zeven galopsprongen naar de driesprong te gaan. De planken steilsprong daarachter stond natuurlijk super kort.”
Lees alles over de teamfinale springen op de Olympische Spelen in Parijs in de Paardenkrant van deze week.
Exclusief voor abonnees: Lees de krant online
Geen abonnee? Sluit direct een abonnement af
Bestel dit nummer nu in print of digitaal in de webshop
LET OP
Bij het ter perse gaan van de papieren Paardenkrant was de individuele strijd om de springmedailles op de Olympische Spelen nog niet verreden. Daarom bieden we u deze week een speciale digitale editie van de Paardenkrant waarin het individuele springen wél beschreven staat.
