Bij Boer zoekt Vrouw werden deze week de bedden opgemaakt, de hutspot geklopt en de melkputten verkend. Oftewel: de logeerweek is begonnen! Dat biedt logees en boeren de mogelijkheid om elkaar voorzichtig wat beter te leren kennen. Waarbij onverlichte stallen en bijzondere eetgewoontes meer duidelijk maken over de ware aard van de potentiële geliefden dan de melige activiteiten van de dagdates van vorige week. En zo hoort dat ook.
Jaren geleden was er een melkveehouder bij Boer zoekt Vrouw, die het een goed idee vond om een etentje te organiseren in de melkput. Dat resulteerde in legendarische beelden van hutspot-etende dames tussen de plassende koeien. Ook deze zondag was er hutspot en urinerend melkvee te zien op NPO1, maar gelukkig niet tegelijkertijd. Kennelijk veranderen er nog wel eens dingen ten goede in deze wereld.
Snelle keuze
Als eerste punt van orde werden de keuzemomenten voor de logees bij Deedry en Roel afgehandeld. Die keuzes waren vorige week als vette cliffhangers in de ether blijven steken, maar losten zich nu zonder slag of stoot razendsnel op. Bij de Brabantse paardenboerin Deedry moesten Wesley en Huub naar huis. Die wonen om de hoek, dus mocht het met die anderen niks worden, dan komen ze elkaar vast nog wel tegen. Kolenboer Roel liet paardenmeisje Kelsey en de blonde Lisanne achter bij het bloemkoolbuffet. Zij zouden misschien minder goed bij hem passen, hij valt op rustig en Kelsey had inderdaad wel heel veel vragen gesteld. Lisanne werd afgeserveerd omdat ze saus bij haar bloemkool wil. De overgebleven drie dames hadden kennelijk een regenpak nodig, zo werd meteen geroepen, maar desondanks was ambulanceverpleegkundige Sandra aangenaam verrast. Waarom Roel niet in roze regenpakken voor zijn logees had geïnvesteerd, werd vooralsnog niet duidelijk. Kippenmagnaat John had dat toch beter op orde met zijn drie roze overalls met op de achterkant het motto “Life is better with chickies”.
Waarom Deedry single is
Deedry stelde vast dat er zowel bij de speeddate als bij de dagdate mannen opdoken die haar positief verrast hadden. En ook bij de paardenboerin zelf, kwam deze week een deel van de ware aard boven. Brandweerman Sjoerd zag het met genoegen aan: “Ik ben blij verrast dat ze lekker praktisch is”. En ook de blonde god Roy constateerde dat de Deedry los kwam in de loop van de dag: “ze is zichzelf aan het worden.” Inderdaad leek de paardenhoudster inmiddels ontdooid en minder zenuwachtig. Maar ondanks de gezellige beelden van het biks voeren in de stromende regen waarbij Roy zijn shovel-kunsten mocht tonen, heeft Deedry geen idee of de mannen haar wel leuk vinden. Terwijl dat er werkelijk afdruipt bij alle drie de heren. Wij denken dat we daarmee ook het antwoord gevonden hebben op veelgestelde vraag: ‘hoe is zij in hemelsnaam single?’ Ze heeft gewoon helemaal niets in de gaten.
Hutspot
Deedry kan niet koken. Dat had ze al gezegd bij de kennismaking, dus het was geen verrassing voor de mannen of de kijkers, maar de diepte van het niet-kunnen-koken was wel adembenemend. “Ik ga niets doen met zout en peper en al die dingen hoor, dat vind ik veel te ingewikkeld” aldus de Brabantse. Gelukkig was daar slager Carst-Jan, die wél kan koken en ervoor zorgde dat de worsten niet compleet uitgedroogd op de borden terechtkwamen omdat Deedry er alsmaar in wilde prikken. De boerin zelf mocht met een roze mixer de hutspot mixen (waar is de stamper gebleven mensen?), wat uiteraard resulteerde in een hutspotdouche voor Roy en Sjoerd. Hilariteit alom. Het was heel gezellig, maar toen Deedry daarna nog even met de hond ging wandelen sloeg toch de twijfel toe. Vonden ze haar wel leuk? Ze had nog geen signalen gezien en tastte volledig in het duister. “Zou ik misschien blind zijn?” Eh… We vrezen hier toch iets met een bord voor het hoofd. Sneu, want ze maakt zich daadwerkelijk zorgen of de jongens wel willen blijven en voorziet een slapeloze nacht.
Ware aard
Bloemkoolteler Roel ging ondertussen piepers pakken, waardoor de twee dames die in de zorg werken helemaal in de war raakten. Maar het ging om aardappelen, die eigenlijk jus behoefden volgens Roel. De dames moesten koken en die waren niet van deze eis op de hoogte. Daarna at Roel eerst zijn vlees op, want dat doet hij altijd. Styliste Simone vroeg zich af of hij dat ook deed als hij in een restaurant was. “Hij leidt al heel lang dit leven, denk ik.” Roel had als tip gekregen om gewoon zichzelf te blijven, dus zag er geen probleem in. En inderdaad, die ware aard kan maar het beste zo snel mogelijk bovenkomen. Wel zo leuk voor de kijkers. Ondertussen was de groenteteler benieuwd hoe de meiden zich zouden houden bij het kolen snijden morgen. Al dan niet in regenpak. Wij vragen ons af of de dames zich gerealiseerd hebben welk een enorme spruitjeslucht er van verse kolen afkomt. Aangezien ze net het woord ’teelt’ geleerd hadden, was dit feitje misschien nog niet doorgedrongen. En aan het voorstukje van volgende week te zien, ontstaan er volgende week een paar groene gezichtjes in het kolenveld.
Kylie
Bij de KRO/NCRV hadden ze deze week de spelling van hippisch nog even nagekeken, wat wel zo fijn was voor onderneemster Kylie. Die overigens bijzonder soepel haar eerste koe aan de melkmachine koppelde bij de verplichte sessie in de melkput van boer Julius. Omdat ze een landbouwopleiding gedaan heeft, is dit allemaal geen onbekend terrein, maar de blondine wilde er voor waken om betweterig te doen. Myrthe was ondertussen vooral aan het giechelen en Patricia constateerde dat koeien toch best wel groot zijn en veel poepen en plassen. We denken daarom dat Kylie wel wat punten scoorde met haar praktische insteek. Als boer Julius het tenminste opgemerkt heeft, want die had het nogal lastig met multitasken tussen de behoeften van zijn koeien en zijn dames. Die laatsten lieten hem – zeer attent – maar even met rust om zijn werk af te maken. We hopen nog een Iberisch paard te zien ergens dit seizoen, dus Kylie moet nog maar even blijven.
Accessoire
Zelfs de chaotische melkveehouder Martijn had overalls en bodywarmers geregeld voor zijn logees (even opletten Roel!) maar zijn dames bleken meer van de lichaamswarmte en het diep in elkaars ogen kijken. Dat laatste bleek wat lastig in de koeienstal, waar het licht kapot was. “Al even zeker?” vroeg Ciska, die de Brabander inmiddels redelijk in de smiezen heeft. Inderdaad waren de lampen al een half jaar kapot. “Daar moet je tegen kunnen” aldus Ciska, die vooralsnog lijkt te denken dat zij dat kan. Tegen Martijn dus. Op het erf van deze boer bleek trouwens ook een paard te wonen. Maar volgens de dames was deze Winnie meer een soort “accessoire”. Nu zijn wij geen modeverslaggevers, dus hoe dat precies werkt, dat zullen we nog even uitzoeken. Suggesties zijn welkom. Tot volgende week!
Bron: Horses.nl
