Familie Chardon vecht terug
Bram Chardon moest als eerste van Team Oranje de ring in om het vaardigheidsparcours van parcoursbouwer Richard Nicoll te rijden. In een vloeiende rit liet Bram zien dat hij zich prima herpakt had na zijn tegenvallende marathon. Hij reed een foutloos parcours en finishte als eerste rijder binnen de tijd. Naar later bleek was het de winnende rit. De ontlading was dan ook groot toen hij de streep passeerde met gebalde vuist. Hij had nog net de tijd om zijn vader, die direct na hem aan de beurt was, een aanwijzing over het parcours te geven. “Dit bewijst dat ik helemaal klaar was voor de WEG”, vertelt Bram Chardon. De marathon was echt pech. Het team was in goede vorm. De paarden waren ook snel hersteld na de marathon. Ook vandaag voelden ze geweldig aan. Vooraf hebben we gezegd dat we een gouden medaille mee naar huis wilden nemen. De marathon was een nachtmerrie voor Team Chardon. We hebben de hele nacht wakker gelegen van het resultaat in de marathon.
Het was natuurlijk mijn allereerste Wereldruiterspelen. Ik wilde de positie die ik hier verdiend had ook bewijzen. Voor het goud was het noodzaak dat ik vandaag nul zou rijden. Als dat lukt is het een hele ontlading voor mij en het team. Dat moet nogmaals duidelijk maken dat ik er echt klaar voor was. Het team stond echt onder druk. Om dan dit te laten zien is een enorme kick en daar ben ik ontzettend trots op.”
Het span van IJsbrand Chardon tikte halverwege het lange vaardigheidsparcours een balletje in het zand maar daar bleef het bij. Met slechts een kleine overschrijding noteerde hij 4,10 strafpunt als resultaat en daarmee legde de familie Chardon de druk op de Amerikanen die het slechte vaardigheidsresultaat van Misdee Wrigley-Miller moesten wegpoetsen voor goud.
Na de rit van Glenn Geerts, de tweede rijder van België, was het duidelijk dat Oranje verzekerd was van zilver en was het wachten op de beslissende ritten van Koos de Ronde en Chester Weber voor Amerika.
De Ronde net naast podium
Koos de Ronde ging als een speer door zijn vaardigheid en leek makkelijk op een foutloos parcours af te gaan, maar bij uit uitrijden van poort 19 ging het alsnog mis. Dat gaf de Belg Edouard Simonet alle ruimte om zowel individueel als teambrons veilig te stellen. De Ronde: “Het was een moeilijk parcours, met veel wenden en draaien. De bodem was ook niet echt fijn waardoor de kar erg gleed. Als je meer power hebt, krijg je ook meer sliding met de kar. Ik liep halverwege iets achter op de tijd en moest daarom doorrijden, daardoor kreeg ik op het laatst nog een balletje. Dat was jammer.”
Toen ook Chester Weber voor Amerika alle balletje op de kegels liet, was duidelijk dat de Amerikanen voor eigen publiek het goud binnen hadden. In de laatste rit toonde Boyd Exell waarom hij opnieuw kampioen is, maar moest met minimale tijdsoverschrijding de winst van de dag aan Bram Chardon overlaten.
In het individuele klassement eindigde Koos de Ronde op de vierde plaats, Bram Chardon op de negende plaats, net een plek voor zijn vader.
Reactie bondscoach
Sinds 2008 won Nederland alle internationale landenkampioenschappen bij de vierspannen. Bondscoach Harry de Ruijter is dan ook zichtbaar teleurgesteld: “Als je gewend bent dat je goud wint, dan is het moeilijk om zilver te accepteren. Maar als je een goede winnaar bent, moet je ook een goede verliezer zijn en dat zijn we. Het doet wat pijn, maar we komen wel terug.”
Bron: Paardenkrant-Horses.nl/ KNHS