André Thieme is alles behalve een onervaren ruiter (drie keer Derbywinst met Nacorde om maar wat te noemen), maar kampioenschapservaring had de 46-jarige tot 2021 nog niet. Otto Becker geloofde in de combinatie Thieme en DSP Chakaria en nam hen mee naar Tokio en een maand later naar het EK in Riesenbeck. Daar won Thieme, na het teamzilver van vrijdag, vanmiddag (voor het eerst in 14 jaar voor Duitsland) individueel goud. Titelverdediger Martin Fuchs stuurde zijn negenjarige KWPN-talent Leone Jei (v. Baltic VDL) knap naar zilver en brons was voor de Olympisch zilveren (en gouden) Peder Fredricson. Die dit jaar dus drie kampioenschapsmedailles heeft toegevoegd aan zijn uitpuilende prijzenkast.
“Ik weet eigenlijk ook niet zo goed wat er gebeurd is, maar toch sta ik hier”, zegt André Thieme voor de camera van ZDF als hij net het goud heeft binnengesleept op het EK Springen in Riesenbeck. Voor de ruiter kwam eerder dit jaar al een droom uit: toen hij door bondscoach Otto Becker werd opgesteld in het Olympische team. “Ik heb altijd gedroomd van kampioenschappen rijden en veel mensen die me een beetje kennen hebben ook altijd gezegd dat ik een goede kampioenschapsruiter zou zijn. Ik ben een beetje te rustig, te slaperig voor het normale leven, en dat is een eigenschap die je op kampioenschappen nodig hebt. Rustig blijven, wat er ook gebeurt.”
Niet meer twijfelen
Het is dus niet zo gek dat een man die droomt van kampioenschappen rijden, even niet zo goed weet wat er gebeurd is als hij op zijn tweede kampioenschap goud wint. In Tokio liep het eerste kampioenschap niet helemaal: in de individuele kwalificatie een balk (en dus geen finale), in de teamkwalificatie 1 tijdfoutje en vervolgens in de teamfinale twee springfouten. Wat is er gebeurd tussen Tokio en nu? “Tokio was wat heel anders, een ander soort kampioenschap met andere vereisten. Als ik er één ding geleerd heb: niet twijfelen aan mezelf en aan mijn paard. Hier had ik de eerste ronde over het gras gereden op deze prachtige accommodatie en voelde ik: ik heb ook helemaal geen reden om te twijfelen.”
Een dubbele droom die uitkomt
En Thieme was met Chakaria – samen met de Griekse Ioli Mythilineou die met Levis de Muze met tijdfoutje uit de eerste ronde van de individuele finale kwam – ook de enige combinatie die tot aan de laatste ronde geen enkele springfout had gemaakt. In die laatste ronde kon hij zich er één veroorloven. De fout kwam in de laatste zware ronde (10 hindernissen met nog een aantal oxers op maximale breedte, de kijkerige muur met Schloss Surenburg uit de jacht en nog een tweede muur) ook nog op de driesprong, maar daar bleef het bij. “Dit is een dubbele droom die uitkomt”, zegt Thieme, die eindigt op 6,48.
Fuchs knap naar zilver
Martin Fuchs won in 2019 in Rotterdam EK-goud op Clooney, zijn toppaard die onlangs zijn bovenarm brak bij een glijpartij in de wei. Naar Riesenbeck kwam hij met zijn jonge KWPN-talent Leone Jei, gefokt door G.M. van Mersbergen uit Udenhout en daar steeg de slechts 9-jarige ruin boven zichzelf uit. Tot de eerste ronde van de finale lagen de twee op goudkoers, maar in de laatste twee ronden ontbrak het net iets aan kracht en concentratie om ook daar foutloos te blijven. Maar met slechts 1,13 (uit de jacht) kon Fuchs zich nog wat veroorloven. In het basisparcours viel de balk naar het water, in de laatste omloop kwam Fuchs net wat te dicht op de driesprong in viel het a-element. Hij komt werkelijk precies in de tijd binnen. Eindtotaal: 9,31.
Ervaring van Peder Fredricson
De ervaring en het horsemanship van de Zweed Peder Fredricson bezorgen hem zijn derde kampioenschapsmedaille dit jaar. Na teamgoud en individueel zilver in Tokio, is er nu EK-brons. Met de eigenlijk onrijdbare Catch Me Not S (v. Cardento), die Fredricsons broer weigerde om te rijden en die hij zelf ook al eens naar huis stuurde omdat hij er niets mee kon aanvangen, ziet het er tussen de hindernissen allemaal niet zo fraai uit. Maar Catch Me Not S heeft zoveel in huis dat hij eigenlijk uit stilstand kan springen. Dat demonstreerde hij ook in de laatste ronde: op de tweede muur (na de kijkerige Schloss Surenburg-muur) valt Catch Me Not S bijna stil, maar Fredricson reageert razensnel en komt er zonder fout overheen. Dat moest ook wel, want aan het begin van het parcours was er al een balk gevallen. Er komt nog een tijdfout bij, maar met 5 plus de 4 uit de eerste manche van de landenwedstrijd en de 0,46 uit de jacht (2e plaats) is hij niet ver verwijderd van Fuchs: 9,46.
Bijna een medaille voor ‘dubbele’ thuisruiter Kukuk
Christian Kukuk, die dubbel – in Duitsland en in Riesenbeck – thuis reed is er een eindtotaal van 9,31. Mumbai (v. Diamant de Semilly), die dus niet hoefde te reizen voor dit kampioenschap, springt er in de laatste ronde misschien nog wel het meest fris overheen en is samen met Katanga v/h Dingeshof van Nicola Philippaerts de enige foutloze in die ronde (twaalf ruiters halen de tweede ronde).
Philippaerts, Devos en Will
Die laatstgenoemde komt op de vijfde plaats terecht met een totaal van 13,28. Er had meer ingezeten maar in de zware eerste ronde van de finale vielen twee balken. In die ronde was de dubbelsprong van boomstammen (hindernis tien) op een lastige afstand die zeer precies aangereden moest worden de scherprechter.
Landgenoot Pieter Devos volgt met Jade vd Bisschop (v. Ogano Sitte) op een zesde plaats (4/8 in de individuele finale) en ook voor dit duo leken de twee zware finaleparcoursen net wat teveel van het goede.
David Will kwam net voor het binnenrijden in de laatste ronde ten val met de door familie Wolters gefokte C Vier (v. Cardento) op het voorterrein. De Duitser had misschien wel op het podium kunnen landen zonder dat voorval (totaal van 8 na vijf rondes). In de eerste ronde van de finale sprong C Vier top, in de tweede viel direct de eerste balk en de middelste van de driesprong.
Een balk direct op de eerste sprong van het laatste parcours was er ook voor Steve Guerdat en dat geeft wel aan dat er de afgelopen dagen behoorlijk wat gevraagd is van de paarden in Riesenbeck. Guerdat met een fout op hindernis 1, dat zie je niet elke dag.
Compleet verkeerde afstand voor de Griekse verrassing Mythilineou
De grote verrassing van dit kampioenschap was de 24-jarige Griekse Ioli Mythilineou met haar tienjarige Levis de Muze. De hengst die als een gummibal over de sprongen gaat, maakt enorm veel indruk en de amazone op zijn rug deed dat ook met stijlvol rijden.
Maar in de allesbeslissende ronde, daar waar Mythilineou nog brons, zilver en goud kon winnen met een vijfde nulrondje, komt dan toch het gebrek aan ervaring naar boven: Mythilineou krijgt een compleet verkeerde afstand op de driesprong en komt veel te dicht. Ze laat Levis de Muze nog een stijlsprong springen en geeft dan op. Met een lach op haar gezicht en veel klopjes voor Levis van de entourage als ze de ring uitkomt. De tijd van dit duo komt nog wel.
Bron: Horses.nl
