Ga naar hoofdinhoud

Parcoursbouwer Santiago Varela: ‘Hindernissen hoger dan 1,60m veranderen vaak de manier van springen’

Santiago Varela. Foto: FEI

In de Real Polo Club van Barcelona had Santiago Varela weer een uitdagend, technisch parcours gebouwd voor de ruiters van de Longines League of Nations finale, waarbij vooral in de tweede manche de nodige fouten werden gemaakt. "In de tweede ronde hadden we drie steilsprongen (7a,7b,11) met drie centimeter verhoogd. Dat lijkt misschien niet veel, maar hindernissen die hoger dan 1,60m worden getrokken veranderen vaak de manier van springen van de meeste paarden", analyseert Varela het parcours in een interview aan GrandPrix.info.

“Allereerst wil ik de Real Polo Club van Barcelona, Longines en de Internationale Hippische Federatie bedanken voor dit grote succes op het gebied van organisatie, waardoor we van geweldige sport hebben kunnen leven. Dit nieuwe wedstrijdformat werkt erg goed en het is erg spannend, wat niemand kan betwisten. Ik ben blij met dit eerste seizoen, dat ik vanaf het begin heb gevolgd, aangezien ik ook aanwezig was in februari in Abu Dhabi. De eerste ronde met vier koppels stelt iedereen in staat om zich te meten met de baan, met beperkte stress, in die zin dat elk team recht heeft op een joker. De tweede ronde zet alle spelers onder druk om absoluut een goed resultaat te behalen.”

Verhogen

“Het was een hele mooie finale, dankzij de ruiters en de paarden. In dit geval, ook al was dit niet noodzakelijkerwijs het beoogde effect, leek door het verhogen van de hindernissen tussen de eerste en tweede run alsof we de afstand tussen de twee elementen van deze combinatie met twintig centimeter hadden verkort. Uiteraard hebben we de jury geïnformeerd over de aanpassingen in het parcours en het besproken met de technisch afgevaardigde.”

Geen verandering van de toegestane tijd

“Voor de start van het evenement hadden we besloten om de toegestane tijd niet te veel aan te scherpen. Naar mijn mening loop je met dit format, als je de paarden zo snel laat galopperen als in een Grand Prix, het risico te veel verschillen in de lijnen te zien in de tweede ronde. Daarom hielden we liever de mogelijkheid open om de hoogte van bepaalde hindernissen aan te passen als we dat nodig achtten, en ik denk dat onze aanpak de juiste was. Opnieuw werden de paarden niet op de proef gesteld. Alleen de ruiters hebben geleden, en ik verontschuldig me daarvoor, maar dat lijkt me eerlijk als het gaat om zo’n evenement.”

Lees ook (Premium):

Bron: GrandPrix.info

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.