In het Franse La Baule stond vanmiddag een zware 5* landenwedstrijd op het programma. Na een spannende strijd moest de beslissing in een barrage verkregen worden waarin Brazilië (dankzij de zevenmaalslaarzen van VDL-hengst Grand Slam VDL met Marlon Modolo Zanotelli) aan het langste eind trok voor België en Zweden. Nederland stelde teleur met een tiende en laatste plaats.
Tien landen stonden er op de lijst voor deze wedstrijd die op het eerste gezicht zwaar was en stevig aan de maat. Nederland verscheen niet met het A-team aan de start maar met een jong team waarvan bondscoach Jos Lansink wilde uitvinden hoe ze ervoor stonden met het oog op de echt belangrijke wedstrijden die nog komen richting het EK later dit jaar. Al vrij vroeg werd duidelijk dat de meeste fouten gemaakt werden op de driesprong bestaande steil-steil-oxer. Vooral die eerste twee moesten het vaak ontgelden.
Lars Kersten
Voor Lars Kersten was vandaag een soort van examen. Hoe goed hij het ook heeft gedaan het afgelopen jaar, het moeten presteren en de verantwoording voelen voor je teamgenoten geeft een andere soort spanning dan je hebt wanneer je alleen voor jezelf rijdt in een Grote Prijs bijvoorbeeld. Lars Kersten heeft met Emmerton (v.Silvio) dusdanige resultaten neergezet dat hij een kans ten volle verdiend heeft. Met de twee fouten die het paar maakte in de eerste ronde behoorden ze bij de middenmoot van het veld. Zeker geen schande wetende dat dit een zware proef was maar ook niets om over naar huis te schrijven. Het was hetzelfde matige begin dat Nederland vorig week kende in Rome waar Nederland ook met acht strafpunten begon.
Kars Bonhof
Wat voor Lars Kersten gold gold ook voor Kars Bonhof met Hernandez TN (v.Kannan). Ook zij hebben zoveel goede resultaten geboekt afgelopen jaar dat ze dezelfde kans hadden verdiend als Lars Kersten met Emmerton. Jammer genoeg was dat niet het enige dat ze gemeen hadden want ook Kars Bonhof kreeg twee springfouten aan de rijbroek waardoor na twee ruiters al duidelijk was dat door Nederland in deze wedstrijd zeer waarschijnlijk geen hoge ogen gegooid zouden gaan worden.
Kevin Jochems
La Costa (v.Gitano van Berkenbroeck) had al een flinke tijd geen hoge proef meer gelopen en voor Kevin Jochems was er alles aan gelegen om direct een goed resultaat neer te zetten met het oog op Rotterdam en Aken. Maar het probleem dat La Costa heeft op water is té groot om met vertrouwen een landenwedstrijd in Rotterdam of Aken te lopen. Je zag de vos remmen voor het water en hoe meer Jochems hem aanspoorde des te harder remde hij met als gevolg dat hij uit weinig tempo ook nog eens veel te groot kwam met als gevolg een sprong midden in het badje. Daarna volgden nog drie fouten die waarschijnlijk ook deels het gevolg waren van wat er op de sloot gebeurde. Maar dat is allemaal geen excuus want dit is topsport en in de top moet je er staan op het moment dat je er moet staan.
Marc Houtzager
Sowieso heeft Marc Houtzager in zijn al lange loopbaan wel geleerd om om te gaan met druk maar die druk was nagenoeg afwezig toen hij met Holy Moley (v.Verdi) als vierde starter van het team de ring betrad. Met een totaal van 16 strafunten stond Nederland op dat moment op de achtste plaats en alleen als Houtzager foutloos zou blijven was er een kans dat Nederland toch nog net naar de tweede ronde door mocht gaan. Maar ook dan zou een kans op eremetaal nauwelijk bestaan. Tot het laatste deel van het parcours liep het allemaal naar wens maar bij de driesprong ging het fout en wipten zowel a als b uit de lepels. Daarna moest ook de planken steilsprong eraan geloven en met de fout op de laatste bracht dat het totaal voor Houtzager op 16 en voor het team op 32. Daarmee werd het Nederlands team kansloos laatste en was voor hen de wedstrijd klaar.
Herkansing voor Kersten en Bonhof
Aangezien de beste 18 van deze rubriek zich plaatsten voor de Grote Prijs komende zondag mochten zowel Lars Kersten als Kars Bonhof terugkeren voor de tweede ronde om daar een individueel resultaat proberen neer te zetten. Lars Kersten deed wat hij moest doen en reed een hele nette foutloze tweede manche waarmee hij met een totaal van acht strafpunten over twee loodzware rondes zeker geen slechte score neerzette en het was nu afwachten of hij zich daarmee voor de GP zou plaatsen. Net als de eerste ronde bleef Kars Bonhof gelijke tred houden met zijn jonge teamgenoot en evenaarde hij zijn score. Jammer dat het zo goed niet liep in de eerste ronde voor beiden want dan zag het er allemaal heel anders uit. Hoe dan ook, ze kunnen terugkijken op een nette landenwedstrijd waar ze de beste twee waren van het team.
Zweden aan de leiding
De tweede manche werd begonnen met Zweden aan de leiding met vier strafpunten gevolgd door België en Brazilië die met acht strafpunten samen op de tweede plaats stonden. Dat Zweden over een brede top met veel toppaarden beschikt laten ze al een tijdje zien in zowel individuele als in team resulten. Met alleen nog wereldkampioen Henrik von Eckermann te gaan was de stand dat als hij foutloos zou blijven Zweden met vier strafpunten de wedstrijd zou winnen. Tot aan de een na laatste wedstrijd slaagde hij in zijn missie maar op de plankensteilsprong werd de fout geboren waardoor er een barrage nodig was met België en Brazilië om de winnaar te bepalen.
Barrage
Van ieder land werd door de desbetreffende coaches een ruiter aangewezen om de barrage te rijden. Voor Belgié was dat Willem Vermeir die met IQ Van ’t Steentje (v.Toulon) al twee vlekkeloze ronden had laten zien. Datzelfde herhaalde het duo in de barrage in een tijd van 31,88 seconden. Het zag er niet uit alsof het niet sneller zou kunnen maar op deze hoogte betekent meer snelheid ook een grotere kans op een fout.
Zanotelli en Grand Slam VDL met zevenmijlslaarzen door barrage
Van Marlon Modolo Zanotelli is het geen geheim dat hij heel rap is en zijn Grand Slam VDL (v.Cardento) is gemaakt voor dit soort grote pistes met zijn zevenmijlslaarzen. Dat Vermeir een stuk vlugger was geweest dan op het eerste oog leek bleek wel toen Zanotelli weliswaar sneller was maar het verschil was maar 0,69 seconden. Met Brazilië aan kop wist Henrik von Eckermann dat hij met Iliana (v.Cardento) niet alleen zonder fouten moest blijven maar ook sneller dan de Braziliaan moest zijn. Die snelheid ging inderdaad ten koste van een fout waarmee het pleit beslecht was en Zweden derde werd.
Zowel Lars Kersten als Kars Bonhof wisten zich uiteindelijk bij de beste 18 te rijden van deze rubriek waardoor ze beiden hun startbewijs voor de Grote Prijs op zak hebben.
Bron: Horses.nl
Toch een klein applaus voor Rob Ehrens, hij behaalde met de Japanners de tweede manche.
Hopelijk geven meerdere 5* wedstrijden hem de kans om ervaringen op te doen op het hoogste niveau.