De Amerikaanse springruiter Karl Cook, die dit jaar onder andere team zilver won op de Olympische Spelen van Parijs, heeft op social media kritiek geuit op het Amerikaanse Olympische selectiesysteem. Volgens Karl Cook is het systeem niet transparant en heeft de individuele ranking van een ruiter een te grote invloed op een mogelijke teamplaats. “Laten we het hebben over het Amerikaanse selectiesysteem voor de Olympische Spelen. Ik heb lang gewacht om deze video te maken.'' Met deze inleiding begint Cook zijn betoog.
“Als je zenuwachtig bent over wat ik ga zeggen, doe dat dan niet! Het wordt leuk, ik kan niet wachten en ik denk dat we allemaal samen verder kunnen komen.” Met deze inleiding en wat volgt gooide Karl Cook op 26 september een sleutel in het water in zijn videoserie ‘Walking and Talking’. Gewend om verschillende onderwerpen uit de paardensportwereld met grote eerlijkheid te bespreken, deed de zilveren medaillewinnaar van de Olympische Spelen van Parijs 2024 zijn reputatie niet tekort door het selectieproces van de Verenigde Staten voor grote kampioenschappen te bespreken.
Selectieprocedure en invloed wereldranglijst
“Eind 2023 selecteerden de VS de vier beste ruiters van het land op een lijst gebaseerd op de wereldranglijst (die alleen ruiters voorrang geeft) gepubliceerd door de FEI Dit onderstreept dat de verdiende punten in dit klassement te danken zijn aan meerdere paarden, en niet aan degene die bestemd is voor het kampioenschap. “Op 5 april hebben ze de top drie van de wereldranglijst voor combinaties aan de lijst toegevoegd, naast de vier ruiters die al op de lijst stonden”, vervolgt Karl Cook. “In totaal resulteerde dit in een shortlist van zeven combinaties, die werd uitgebreid naar tien.”
Voordeel voor ruiters met meerdere paarden
“Het is stom, want als je geselecteerd bent voor de Olympische Spelen, kun je maar op één paard rijden. Waarom zouden jouw punten van andere paarden meetellen? Dit is in het voordeel van ruiters die veel paarden, eigenaren, enz. hebben. Andere ruiters verdienen hun kans maar als ze willen stijgen op de wereldranglijst zullen ze worden gedwongen om vaker met hun beste paard te rijden. Als je alleen maar naar de lijst met combinaties kijkt, zijn de zaken in evenwicht, omdat de focus alleen ligt op de hoogst gerangschikte paarden en elk paard slechts met één enkele ruiter concurreert”, betoogt Karl Cook.
2012 Schaduwrandje op Olympische geschiedenis
“Momenteel worden ruiters op basis van resultaten in de Nations Cups, eerdere prestaties en ervaring gekozen om deel te nemen aan de Olympische Spelen. Om geselecteerd te worden voor het Olympische team zijn er geen objectieve regels”, legt Karl Cook uit. Wel waarschuwt en benadrukt hij dat hij geen voorstander is van een volledig objectief systeem. “Ik weet dat sommigen zeggen dat we een Amerikaans kampioenschap moeten organiseren en dat de top vier in dat kampioenschap recht hebben op een teamplaats”, vervolgt Karl Cook.
In het verleden bestond er een systeem met een selectieperiode, waardoor de jonge Reed Kessler kon deelnemen aan de Olympische Spelen van Londen in 2012, na een succesvolle kampioenschap op Cylana. Het systeem toonde echter zijn tekortkomingen door Beezie Madden aan te moedigen Via Volo vd Molendreef te rijden, die op de eerste wedstrijddag werd uitgeschakeld. Voor de VS, gouden medaillewinnaars in 2004 en 2008, is deze editie de enige schaduw op hun Olympische plaatje van de afgelopen twintig jaar, aangezien het de enige keer is dat de Stars and Stripes zonder medaille terugkeren.
Objectieve criteria blijven uit
“Zodra de lijst met potentiële kandidaten bekend is, moeten we allemaal weten welke objectieve maatstaven de teammanager en selecteurs gebruiken. Dit is niet het geval. Ik weet dit omdat we het vroegen. Er werd ons verteld dat het om vertrouwelijke gegevens ging waar we geen recht op hadden om het te weten”. “We moeten weten hoe we objectief worden beoordeeld. Dit maakt misschien niet zoveel uit voor iemand die al aan de top staat en aan veel kampioenschappen heeft deelgenomen. Voor nieuwe eigenaren of mensen wier carrière nog niet zo lang is, is het essentieel om te weten hoe we objectief beoordeeld worden. Als je aan drie of vier edities van de Olympische Spelen hebt deelgenomen, is dat minder belangrijk”, illustreert hij.
Eigenaren haken af
Volgens de Amerikaan verliezen de Verenigde Staten, gezien het huidige selectiemodel een flink aantal eigenaren. “Wij exporteren meer eigenaren dan enig ander land. Onze processen zijn zo vaag, zo moeilijk te begrijpen, dat als je een minder ervaren rijder bent en je een eigenaar ervan probeert te overtuigen dat jij de juiste persoon bent, hij interesse zal tonen om zich bij het nationale team aan te sluiten. De ruiter zal hem dan uitleggen dat hij vijf toppaarden nodig heeft om de wereldranglijst te beklimmen, en dat ze vervolgens een puur subjectief selectieproces zullen integreren, dat de ervaring bevordert. Het is niet duidelijk.”
Gesloten deuren
”Geen enkele eigenaar zal met zoveel onduidelijkheid een jonge Amerikaanse rijder steunen. We zouden de eigenaren kunnen houden als ze wisten wat ze konden verwachten. We zouden ruiters de kans geven om met hen te communiceren over hoe deze sport werkt. Momenteel wordt het systeem geheim gehouden achter gesloten deuren, omdat de objectieve metingen bedrijfseigen informatie zijn waar wij geen toegang toe hebben. Het is absoluut een barrière voor de nieuwe generatie en ik weet dat we de zaken gemakkelijker willen maken voor gevestigde atleten, wat ik begrijp. Maar als ze zo goed zijn, moeten ze zich nog steeds meten met de jongere generatie. Monopolie maakt mensen niet beter, het zorgt ervoor dat ze achteruitgaan”, zei Karl Cook ook.
Verplichte deelname Nations Cup
In de Verenigde Staten moeten we voor een groot kampioenschap geen ruiters selecteren die met het betreffende paard niet aan een Nations Cup hebben deelgenomen”, betoogt de drieëndertigjarige amazone. “Het eerste doel van een kampioenschap is het behalen van een dubbele foutloze ronde voor het team. Vervolgens moet je laten zien dat je als individu goed kunt presteren. Een individuele medaille telt ook en we moeten mensen selecteren die kunnen laten zien dat ze het in dezelfde week goed hebben gedaan in de Nations Cup en de Grand Prix, en niet twaalf jaar geleden, maar recentelijk, want het is niet omdat ik het twaalf jaar geleden deed dat ik het vandaag kan bereiken”.
Bron: Grandprix