Het nieuwe beoordelingssysteem voor de klasse B springen zoals dat onlangs in Son werd getest, kan positief zijn voor de ruiter. Als de jury gaat letten op het juist landen na hindernissen, het rijden van het juiste aantal galopsprongen in lijntjes, het juiste tempo, het goed rijden van wendingen en de wijze van rijden en vervolgens feedback aan de deelnemers geeft, kunnen ruiters en amazones hier hun voordeel mee doen.
De vraag is echter of er genoeg deskundige juryleden te vinden zijn. In het outdoorseizoen zijn er nogal wat springwedstrijden. Het lijkt mij niet haalbaar om voor al deze B-rubrieken vakmensen te vinden die beschikken over de juiste kennis. De huidige juryopleidingen zijn nog niet gericht op een nieuw systeem.
Beoordeeld op stijl
Een nieuw systeem lijkt me vooral wat voor de klasse B, omdat hier al op stijl beoordeeld wordt, in tegenstelling tot de hogere klassen die op tijd gaan. Het systeem in de B kan beter. Nu worden ruiters en amazones wel beoordeeld op hun rijden, maar ze krijgen geen oordeel mee naar huis. Door vakmensen in te zetten en aanwijzingen te geven aan de hand van het gereden parcours weet iedereen waar hij of zij aan moet werken. Op deze manier krijgt men extra begeleiding en dat is positief. Het inzetten van vakmensen voor de hogere klassen is onmogelijk, zoveel zijn er nooit.
Ideale systeem
Bij het nieuwe systeem moet vooral op het geheel worden gelet. Iemand kan natuurlijk goed en correct op het paard zitten, maar wat nonchalant door de wendingen rijden. Wijs de ruiters en amazones op mindere punten en beloon de sterke punten.
Het beste zou zijn om deelnemers na afloop van hun parcours te voorzien van een mondelinge toelichting, maar dit duurt lang en zal om die reden niet haalbaar zijn. Noteren op de springcoupon is een optie.
Niet op paard gericht
Het beoordelen zou ik niet op het paard richten. Op een wedstrijd voor jonge springpaarden zoals je die in Ermelo hebt, krijgt een paard dat op zijn eigen manier springt misschien een 6,5. Een paard dat goed springt, zal op deze wedstrijd met een acht beloond worden. Maar dat zegt niks. Als het paard met een 6,5 een super instelling heeft en veel vermogen, hoor je daar na een jaar of vier meestal meer van. Zulke paarden springen misschien niet volgens het boekje, maar kunnen uiteindelijk wel de top halen.
Al met al heeft een nieuw beoordelingssysteem voordelen genoeg, maar of het te realiseren is, moet nog blijken. Het zal niet meevallen om voor iedere B-rubriek op een springwedstrijd deskundige mensen als Piet Raijmakers of Emile Hendrixte regelen.
Eric van der Vleuten is internationaal springruiter
Deze opinie verscheen vrijdag 9 oktober 2009 in De Paardenkrant
Eric slaat hiermee de spijker op zijn kop en legt direct de zenuw bloot van dit nieuwe beoordelingsysteem.
Hij heeft gelijk wat betreft de jury. Zoveel zijn er nooit. En ook is het zo dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Piet Raijmakers rijdt heel anders dan Eric en Roger Yves Bost heel anders dan Michel Robert, maar allen zijn capabel om de hoogste proef te winnen.
Buiten dat wordt op deze manier het wel een heel serieus gebeuren in de B! Dit zijn toch voor het overgrote deel mensen die het puur voor de hobby doen.
En als laatste punt, voorzitter, wil ik stellen dat we moeten proberen om zoveel mogelijk jury buiten de deur te laten. De springsport is zo mooi en begrijpelijk voor publiek, en ieder die er mee te maken heeft, omdat je direct weet wat het is. Balk naar beneden, 4 strafpunten. Snelste tijd en foutloos, winnaar. Dat is een van DE charme’s van het springen. En net dat deel wil men gaan veranderen voor jurering nieuwe stijl? Gekkenwerk