Waarom?

De lezers informeren en verslag brengen. Dat zijn onder meer taken van een journalist. Oorzaken achterhalen, verbanden leggen, verklaringen zoeken. Maar soms zijn vragen die met ‘waarom’ beginnen niet te beantwoorden. Zo ook tijdens het EK springen in Madrid. Waarom viel er een balk te veel tijdens de rit van Jeroen Dubbeldam en belandde het Nederlandse team naast het podium? Waarom gebeurde dit in de individuele rit van Gerco Schröder opnieuw? Vragen die gesteld moeten worden. Maar vragen die ook moeilijk te beantwoorden zijn.

Als ik op een landelijk concours rijd en er gaat tijdens het parcours iets mis, kan ik heel chagrijnig zijn. Dan heb ik na afloop geen zin in vragen en wil ik gewoon even alleen zijn. Even kunnen schelden, mijn frustraties uiten. Dit is natuurlijk geen vergelijking met een Europees kampioenschap. Hiervoor wordt jaren getraind, gaan duizenden uren aan voorbereiding vooraf.

Ik heb groot respect voor de manier waarop ‘onze’ ruiters keer op keer de pers te woord stonden op het EK. Op woensdag en donderdag waren er nog stralende gezichten, optimistische uitspraken en was er hoop op medailles. Onze jongens schoven hun ambities niet onder stoelen of banken. Ze kwamen voor de gouden plak. In de loop van de week veranderde ‘Madrid’ in een rotconcours. In de landenwedstrijd zakte Nederland van voorlopig goud naar de vierde plaats. In de individuele finale overkwam dit Gerco Schröder opnieuw. Er was een persoonlijk drama voor Eric van der Vleuten door de val van Utascha. Ik was blij dat ik tijdens het EK niet in de schoenen van Gerco, Jeroen, Eric of Maikel stond. De ruiters kwamen met lood in hun schoenen richting het perscentrum. Sippe gezichten, schouders die worden opgehaald als er een ‘waarom-vraag’ voorbij komt.

Eric van der Vleuten gaf na zijn val geëmotioneerd te kennen dat hij overweegt te stoppen. ‘Waarom?’ vroegen enkele journalisten verschrikt. Ik snap zijn gedachte heel goed. Ik begrijp ook dat hij geen zin had om al zijn gevoelens op dat moment met ons te delen. Zo’n beslissing neem je niet zomaar. Daar moet hij in alle rust met zijn naaste mensen goed over denken. Ik hoop wel dat hij op zijn woorden terugkomt. Dat hij gewoon voor het Nederlandse team blijft strijden. Waarom? Het is gewoon een topruiter, net als Gerco, Jeroen en Maikel. Ze hadden het geluk tijdens het EK gewoon niet aan hun zijde.

Linde Oortveld, redacteur De Paardenkrant
Deze column evrscheen vrijdag 23 september 2011 in De Paardenkrant.