Zenith SFN liet zich vanmiddag onder Patrice Delaveau inderdaad van zijn allerbeste kant zien en sprong foutloos, waardoor Jeroen Dubbeldam zich in zijn laatste omloop met Casall Ask niets kon permitteren. Eén tijdfout had de man uit Weerselo in handen, maar in een eventuele barrage tegen Delaveau en Orient Express had Dubbeldam met Zenith SFN, het minst ervaren paard van deze schitterende paardenwissel, niet veel kans gemaakt. “Patrice had mijn paard heel goed geanalyseerd en reed er een prachtige ronde mee. Maar daar was ik blij mee. Ik was blij en trots dat Zenith, die mij zoveel heeft gegeven, hier afscheid nam met een mooie foutloze omloop. Dat zette wel de druk op mij om met Casall ook foutloos te blijven.”
Aanvankelijk leek het geen voordeel om nu juist deze hengst van eigenaar Holsteiner Verband en ruiter Rolf-Göran Bengtsson als laatste te moeten rijden. “Ik had verwacht dat hij aan het eind van de paardenwissel moe en leeg zou zijn. Maar al bij het losrijden voelde ik dat dat helemaal niet zo was. Casall gaf mij in het parcours een fantastisch gevoel.”
Gisteren zei Jeroen Dubbeldam nog dat hij vandaag, in het wat vreemde format van de paardenwissel, vooral plezier zou hebben. Het plezier van het rijden van de vier beste paarden ter wereld. “Natuurlijk was er veel druk”, vertelt Jeroen. “Maar ik heb toch inderdaad heel veel plezier beleefd aan het rijden van deze cracks. Orient Express was precies zoals ik me hem had voorgesteld. Hij was wel een beetje sterk in de mond, vooral linksom. Maar zijn reflexen zijn geweldig en hij heeft ook veel vermogen.”
“Van Cortes C dacht ik dat het niet het meest elastische paard zou zijn. Dat paard verraste me. Hij heeft heel veel bloed en gaf een geweldig gevoel.”
En zo trok de specialist van de paardenwissel dan toch aan het langste eind. “Maar die vier keer dat ik de paardenwissel in Aken won kun je echt niet vergelijken met deze wedstrijd. In Aken was het een soort shownummer, hier stond de wereldtitel op het spel. Ik heb er een hekel aan om evenementen en paarden met elkaar te vergelijken. Sydney met De Sjiem was voor mij misschien wat emotioneler, maar ik ben nu ook een paar jaar ouder. Dit is natuurlijk een geweldige belevenis. In 2002 stond ik met De Sjiem in de wedstrijd voor de beste 30 als vijfde in de tussenstand. En toen maakte ik een grote rijfout, ik lag eruit. Dat heb ik mezelf nooit kunnen vergeven. Nu is het zover, nu kan ik mezelf daarvoor weer vergeven.”
Fotoreportage Arnd Bronkhorst
Bron: Horses
Jeroen reed zoals hij altijd rijdt, Patrice presteerde boven verwachting, Rolf had zijn dag niet en Beezie was te gespannen. Een van de mooiste kampioenschappen die ik gezien heb. Dat daar een Nederlander bij betrokken was zal ook wel verschil maken. Als Jeroen dit jaar geen sportman van het jaar wordt dan kunnen ze die titel beter nooit meer vergeven want dan klopt daar niets van.
@1 Michel, helemaal eens, wat een mooie sport en wat een demonstratie van horsemanship van Jeroen en eigenlijk alle andere finalisten. Chapeau ook voor Patrice Delaveau die toch wel heel super Zenith begeleidde in de laatste ronde en zijn vertrouwen weer herstelde. Mooie afsluiting van een sportief mooi toernooi
Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Emile Hendrix gisteren, dat niet alleen de beste ruiter wereldkampioen wordt, maar ook het beste paard de wereldtitel krijgt. Misschien een taak voor Emile Hendrix om dit (voor de zoveelste keer?) aan te kaarten bij de Fei?
Verder genoten van de sport gisteren en het kundige commentaar van de heren van Lieren, Roelfs en Hendrix was ook aangenaam om naar te luisteren