Ik was al een paar jaar niet meer in Zuidbroek geweest, maar heb daar vorige week gestart. Ik denk dat dit concours alles in zich heeft om uit te groeien tot een mooie CSI**-wedstrijd. Het concours beschikt over een goede accommodatie en mooie stallen.
Helaas is er een punt van kritiek. Er lag een harde, paardonvriendelijke bodem. Er zijn veel valpartijen geweest en ik hoorde dat drie ruiters zodanig waren geblesseerd dat ze niet verder konden. Ze moesten met een ambulance of brancard worden weggebracht. Zo’n bodem komt het welzijn van het paard ook bepaald niet ten goede.
Afgelopen week hoorde ik op de handelsdagen in Zwolle dat verschillende ruiters hun paarden voor Zwolle moesten afmelden. Ze liepen nog te gevoelig door de bodem van Zuidbroek. Hier moet wat gaan veranderen, anders blijven de ruiters in de toekomst thuis. En dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn, zeker met zo’n concours dat veel potentie heeft.
In Zwolle wordt vandaag en morgen ook de finale van de GMB-competitie voor vier-, vijf- en zesjarige springpaarden verreden. De finale voor vierjarigen wordt door Johan Heins en Wim Schröder volgens een nieuwe norm van de KNHS beoordeeld. Afgelopen najaar werd een nieuw beoordelingsprotocol ontwikkeld. Ik heb samen met Johan Heins en parcoursbouwer Louis Konickx in een werkgroep gezeten met mensen van de KNHS. Naast de aanleg als springpaard en het gaan tussen de hindernissen, wordt in het vervolg ook de kwaliteit van de galop en de wijze van rijden van de ruiter meegenomen. Bij de ruiter wordt bijvoorbeeld gekeken hoe hij op het paard zit, hoe hij de afstanden rijdt en hoe de algemene indruk is. Eigenlijk wordt de ruiter op deze wijze dus drie keer beoordeeld, want ook bij het gaan tussen de hindernissen en de galop speelt de ruiter een rol. We willen op deze manier ruiters met een iets minder getalenteerd paard de kans bieden voor een prijs te rijden. Vier cijfers geven in een heel korte tijd vergt wel veel inzicht en vakmanschap van een jury.
Op basiswedstrijden zie je wel eens dat een vierjarige in het heetst van de strijd door een barrage wordt gereden. Dit komt de opleiding van het paard niet ten goede. Door de nieuwe norm hopen we dus twee doelen te bereiken. Je verplicht ruiters om hun paarden dressuurmatig beter voor elkaar te hebben en paarden krijgen een wat rustiger opleiding.
Bij de pony’s zijn gelukkig al soortgelijke initiatieven ontwikkeld. Zo heb je al de KNHS-Hartog Lucerne Trophy waar ruiters en amazones op stijl worden beoordeeld. Een goede zaak, want als ik de ponywedstrijden bekijk, kunnen sommige ruiters en amazones hun stijl zeker verbeteren. De basis, hoe je bijvoorbeeld netjes door een wending rijdt, wordt wel eens vergeten.
Ik hoop dan ook dat andere concoursen stijlrubrieken en jongepaardenrubrieken gaan opnemen in hun programma.
Wout-Jan van der Schans, springruiter
Deze column verscheen vrijdag 15 januari 2010 in De Paardenkrant
Heel goed!! Krijgen we hopelijk betere basis ruiters. Wat is er mooier dan dat een ruiter gecontroleerd en netjes de lijnen in het parcours rijdt. Ook in een B of L parcours. Wordt het plezier om er naar te kijken vele malen groter van!!
Heel goed,dat men op stijl bij de beginners een wedstrijd dan toch kan winnen,wanneer ik de springwedstrijden bekijk heb ik mij vaak afgevraagt,waarom toch die caprilliproef van vroeger is afgeschaft,er zijn tegenwoordig ruiters in de hogere klassen die niet in staat zouden zijn ,een goede caprilliproef te rijden met zijn/haar paard!!
Met andere woorden,ook een gevorderde ruiter,met een jong paard, die geen goede caprilli proef kan rijden,heeft op een wedstrijd niks te zoeken!!
Fredy Nijman
Dus een Roger Yves Bost of Paul Schockemohle hadden bijvoorbeeld nooit hun springdiploma gehaald met de stijl die ze hebben/hadden? Zou jammer zijn, want wat die twee alleen al gewonnen hebben dat krijg je met 10 man nog niet getild! Nog even en paarden met een mindere stijl mogen ook niet meer mee doen!