Een goede conditie betekent dat je paard geen overmatige vetreserves heeft, maar ook niet te mager is. Oftewel: de opname aan energie en eiwit uit het voer is min of meer gelijk aan wat hij nodig heeft. Omdat zowel de opname als dat wat nodig is niet altijd gelijk blijft, is het goed om de conditie van je paard regelmatig te controleren.
Veranderingen in de conditie (daarmee hebben we het over voedingstoestand, niet het uithoudingsvermogen) gaan vrij langzaam en zijn makkelijk te missen. Totdat het een bepaalde grens overschrijdt en je ‘opeens’ ziet dat je paard ofwel te mager ofwel te dik is. Had je dit aan zien komen, dan hadden maatregelen erger voorkomen. Om van te dun of te dik weer naar een normale conditie te komen, zijn aanpassingen nodig in het rantsoen en de training. Soms best ingrijpend en niet altijd eenvoudig om vol te houden.
Paarden worden steeds dikker
Nu is het al een aantal jaren bekend dat de paardenpopulatie steeds dikker wordt. En blijkt uit onderzoek dat paardeneigenaren niet goed in staat zijn de Body Condition Score (de voedingstoestand van een paard) te beoordelen. Eigenaren beoordelen hun paarden eerder als goed, terwijl ze eigenlijk te dik zijn. Waarschijnlijk komt dit deels door ‘bedrijfsblindheid’, en wil men de realiteit dus eigenlijk niet onder ogen komen. En deels omdat het algemene beeld van paarden iets aan de dikke kant is en het normaalbeeld daardoor is veranderd.
Liefde gaat door de maag
Het almaar dikker worden van paarden loopt in gelijke tred met de mens en onze huisdieren, zoals hond en kat. Blijkbaar is het erg moeilijk om ‘maat’ te houden. Liefde gaat nu eenmaal door de maag. De markt biedt een overschot aan voedermiddelen, die allemaal claimen dat ze onmisbaar zijn voor een goede gezondheid. De economie gaat aardig goed en de paarden ‘profiteren’ daarvan. Kortom, we verwennen ze te veel!
Daarnaast is training vaak niet erg zwaar en bijna nooit elke dag. Veel paarden staan veel stil en bewegen te weinig. Dit hoort niet bij het wezen paard. Paarden zijn van nature bewegingsdieren, die de hele dag lopen en op zoek zijn naar voedsel. Nu zetten we ze in een veilige omgeving en voeren we ze rijke voedermiddelen alsof ze elke dag de marathon lopen.
Bewustwording van de situatie en van de conditie van je paard is de eerste stap naar een betere gezondheid. Een verkeerde conditie kan uitmonden in slechtere gezondheid en te veel overgewicht uiteindelijk in hoefbevangenheid.
De conditie van je paard beoordelen
Aan de hand van onderstaande afbeelding kun je zelf bekijken en voelen of je paard goed op gewicht of juist te dik of te dun is. Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.
De conditie van je paard beoordeel je op het oog, maar ook met je handen. Het vetlaagje onder de huid is een graadmeter voor de energiereserves. Meer onderhuidsvet zal de vormen van het paard veranderen. Hij wordt ronder, krijgt een bredere hals, en schijnbaar kortere benen. De manenkam wordt breed en soms hard. En de achterhand kan van achteraf bezien hartvormig worden.
Een mager paard is makkelijker te herkennen. Dit komt omdat we een paard met zichtbare ribben, een dunne hals en uitstekende botten geen aangenaam gezicht vinden.
Voordat het paard duidelijk te dik of te dun is, kan je de veranderingen voelen. Door elke maand je paard kritisch te beoordelen, zijn veranderingen te herkennen. Als de nek net iets dikker wordt, of het vetlaagje op de ribben niet 0,5 centimeter meet, maar 1 centimeter, dan moet je dit herkennen.
In deze instructievideo van Paardenarts.nl en voedingsdeskundige Anneke Hallebeek krijg je uitleg over hoe je zelf de Body Condition Score van je paard kunt beoordelen.
Door een methodiek aan te leren, scoor je altijd op dezelfde manier. Je dierenarts is objectief en kan door het jaar heen een paar keer meekijken. Op deze manier blijf je excessen voor. En beland je niet in de situatie dat tijdens of na het weideseizoen ‘opeens’ de singel niet meer past of erger, het paard hoefbevangen is geworden vanwege overgewicht.
